ءبىر اعامىز بار. بيلىگى دە، بايلىعى دا بارشىلىق. اينالاسىنداعىلار ازعىرادى عوي. "وزىڭىزدە ءبارى بار، تاعى ءبىر جاس توقال الىپ جىبەرمەيسىز با" دەپ. 
سوندايدا اعامىز: "ونداي وي تالاي كەلگەن. بىراق ءوزىمدى توقتاتام. كىم بىلەدى، وسى داۋلەت ماعان ەمەس، ايەلىمە بەرىلگەن نەسىبە مە دەپ ويلايمىن" دەيتىن...
كەشە بۇرىننان تاماق ىشەتىن ءبىر ورتالىققا باردىق. بۇرىن بەرەكەسى شالقىپ جاتاتىن. ەسىگىنەن قوناعى ۇزىلمەي، بيزنەسى دوڭگەلەپ، اعامىز بەن جەڭگەمىز قاتار ءجۇرىپ كۇتەتىن، ءار كەلۋشىنى. العاشىندا ەكەۋ ەدى، سوسىن تورتەۋ، سوسىن ونشاقتى بولدى دەگەندەي. داۋىرلەپ بەردى. اللا تاعالام بايلىقپەن قوسا بالانى دا اياماي بەردى. التىن اسىقتاي ۇلدارعا قازاقتىڭ ءبىرتۋارلرىنىڭ اتىن قويدى. "شىركىن، قۇدا بولساق قوي" دەپ ارماندادى ءبىراز كىسىلەر. ءسويتىپ جۇرگەندە اعامىز نىلدەي بۇزىلدى. قاراجاتىم جەتەدى، ءبارىن ءوزىم جاسادىم، /قاتتى قاتەلەستى وسى جەردە/ ەڭبەگىم بار، نەگە ەكىنشى ايەل الماسقا؟ جەڭگەمىز رۇقساتىن بەرگىسى كەلمەپ ەدى، اجىراسىپ تىندى. بار مۇلىكتى رەتىن تاۋىپ وزىنە قالدىرىپتى. جەڭەشەمىز ۇلداردى جەتەلەپ، توركىنگە كەتىپتى... ال ورتالىقتا باياعى بەرەكەنىڭ جۇرناعى دا قالماعان. ەسىكتەرىندە شىنجىرلى قۇلپى. ەسىگىن قاعىپ ەدىك، ءبىر جىگىت شىقتى."قازىر ىستەمەيدى، كليەنت جوق"... ويلانىپ قايتتىق. "شىنىمەن دە وسىنشا نەسىبە جەڭگەمىزدىكى مە ەكەن دەپ"...

گۇلباعىش بوستان

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان