قىزعالداعى تورعايدىڭ

قىزعالداعى تورعايدىڭ،
تاڭ نۇرىمەن ءبۇر جاردى.
ساۋلە شاشقان ءبىر سەزىم،
سانگە بولەندى قىر الدى.

قاسقالداعى اقكولدىڭ،
ءان سالىپ ءجۇر تاڭ اتپاي،
مازاسى كەتكەن ءبىر ادام،
مۇڭدانىپ ءجۇر، ءتىل قاتپاي!

ءبىر پەرنە

جاڭعىرىعى ما ءبىر كۇيدىڭ،
ءبىر پەرنەسى دومبىرانىڭ
دىڭ ەتتى.
دىڭ ەتتى، تاعى دىڭ ەتتى،
شالقىپ دالانى كۇي كەتتى.
قيالدا بار قياندا،
قيالمەن دۇنيەگە سيام با،
كەشەگى كۇنمەن سىر كەتتى،
جۇرەكپەن شەرتكەن جىر كەتتى.
كەلمەسكە كەتكەن كۇندەردى
ساعىندىم با، الدە مۇڭ با،
جۇرەگىم ءسال ءدىر ەتتى.

ديالوگ

- كىمسىڭ، بالام؟
- ازاماتپىن، اتا!
- ەلىڭ بار ما؟،
- ەلىم بار اۋ،
ەرىم بار دەپ ايتا الماي...
- جەرىڭ بار ما؟
- جەرىم بار اۋ،
بىراق، يەسىمىن دەپ ايتا الماي...
- ءۇيىڭ بار ما، قاراعىم؟
- ء"ۇيىڭ" دەيسىز بە، اتا،
ءجۇرمىن سول، استانانىڭ شەتىندە،
ءبىر قوس سالىپ، 
ەركىن كوسىلىپ، 
جاتا الماي...
شال بايعۇس السىزدىگىنە كۇيىندى،
بالاعا جۇباتۋ ايتا الماي،
كوزى تويماعان بايلارعا
توقتاۋ ايتا الماي!

ءيتتىڭ ديالوگى

- بۇرالقىداي جۇرمەسەم،
يت بولام با،
- ارنارسەگە ۇرمەسەم،
يت بولام با،
- ءۇرۋ باسقا،
ارسىلداۋ باسقا،
ازۋىمدى كورسەتپەسەم،
يت بولام با،
- سارىماسام تۇبىرگە
يت بولام با،
- جاعىنباسام، يەمە،
يت بولام با،
- "قاسقىر" دەپ مەنى ويلاسىن،
ايتپەسە،
يت بولام با!

سۇرقىلتاي

سۇرقىلتاي قۇس،
سۇيكىمسىز قۇس.
اقىلى جوق،
تۇيسىكسىز قۇس.
بىرەۋدىڭ جەمىن قاعىپ الىپ،
ارام ءومىر سۇرەتىن قۇس.
بالەلى قۇس،
جالالى قۇس،
ادالدىقتان ارامدىقتى ورگىش،
تۇمسىعى ءسۇيىر،
بوقتى سۇزگىش،
ءيىسى جامان،
ساسىق قۇس!

 ***

مۇڭىمدى ساعان شاعام با
شىندىقتى ايتۋ قيىن،
ءادىل دە بولۋ قيىن،
سىنعا تۇسكەن زاماندا.
ادىلدىكتى سۇيسەم، ەگەر دە،
شىندىقتى قالاسام، ەگەر دە،
قىل كوپىردەن ءوتۋ جازام با!
ءادىل زامان بولسا، ەگەر،
شىنشىل قوعام بولسا، ەگەر،
مۇڭىمدى ساعان شاعام با!

ءسۇيىپ السام...

ايتىپ سالسام، 
جۇرەگىمدى تولعاعان ءبىر شەرىمدى،
ايتىپ سالسام.
باياعىدا جازىلعان ءبىر حاتىمدى،
قايتەدى، قايتىپ سالسام!
ءبىر سەزىم،
كۇيىگىنەن ىستىعى كوپ،
جايىپ سالسام.
ساعىنامىن مەن سەنى،
الىستاسىڭ،
ادەيى بارىپ،
ءبىر سەنى، ءسۇيىپ السام!

نە ءدۇر؟
دانا بولىپ تۋعان سوڭ،
دانالارمەن جۇرگەن ءدۇر.
اقىلدى بوپ تۋعان سوڭ،
اقىلمان بوپ جۇرگەن ءدۇر.
ءبىلىمدى بوپ تانىلساڭ
شاكىرتىڭدى كورگەن ءدۇر.
شايقى بولساڭ ەگەردە،
كۇلدىرگەنىڭ جانە ءدۇر.
اقىماقتىعىن بىلمەسە،
اقىل ايتۋ كىمگە ءدۇر.
زاماننىڭ سىن شاعىندا 
اقىلدى دا -ءدۇر،
اقىماق تا- ءدۇر،
جاعىمپازدا- ءدۇر،
ۇرى دا -ءدۇر.
كىمنىڭ كىم ەكەنى بىلمەسەڭ،
ساندالعان قۇر!

قارا ولەڭ - جان سايام

الماتىعا كەلگەندە،
ءالى بالامىن.
دالانىڭ تاعىسى-
دارامىن.
اۆتوبۋستا "پلاتي زا دوروگۋ" دەسە،
جۇدىرىقپەن جۇرەتىن "سارامىن".
سوندا دا زامانمەن جارىستىم،
جاقسىعا جۇعىسىپ،
جامانمەن الىستىم.
سوندا دا جەتەلەگەن ءبىزدى
ارمانى ەدى ارىستىڭ.
سودان با، ورىسشا تۇسىنبەسەم دە،
پۋشكيندى وقىدىم،
ۇقپاسامدا،
ماياكوۆسكيدى تالدادىم،
ەسەنين مەن ماندەلشتامدى جاتتادىم.
ال، بلوكتى حاتتادىم.
بىراق، ءبارى ەلىكتەۋ ەكەن،
بارىنەن بىرتىندەپ، اتتادىمدا،
قازاعىمنىڭ قارا ولەڭىنە توقتادىم.
قارا بۇلتتىڭ اراسىنان
جارقىراپ شىقسا، ءبىر ساۋلە،
ول دا -قارا ولەڭ!
تاۋدان اققان ءمولدىر بۇلاق تا-
قارا ولەڭ!
قارا ولەڭى قازاقتىڭ،
جۇرەگىمنىڭ ساتتىك ءدۇرسىلى،
جان سىرىمنىڭ ءدىرىلى.
ەلدىگىمدى ويلاسام،
كوڭىلىمنىڭ ءبىر كۇيى!
كۇن مەن ايى عوي ول -
ۇلتىمنىڭ!
بۇگىنى مەن ماڭگىلىكتىڭ جالعاسى!
ەي، قازاقتىڭ قارا ولەڭى!
كۇندە وقيمىن مەن سەنى،
توردەگى جاستىقتا شىنتاقتاپ جاتىپ،

ءتۇن مەن تاڭدى اتىرىپ!

جۇمات انەسۇلى

Abai.kz