بارلىعىنا بەرىلەتىن ءۇش ايدا ءبىر كەلەتىن قىسقا ۋاقىتتاعى كەزدەسۋ مەن التى ايدا ءبىر كەلەتىن ۇزاق مەرزىمدەگى ء(ۇش تاۋلىككە دەيىن بەرىلەدى) كەزدەسۋدەن ايرىلىپ، “بوستاندىقپەن” تەك حات ارقىلى عانا حابارلاسىپ جۇرگەنىمە دە ءبىر جىلدان اسىپ كەتتى. شىنىمدى ايتسام، تۋعان-تۋىستىڭ ءجونى بولەك ەكەن. تىم بولماسا جارتى ساعات كەزدەسىپ، جۇزدەرىن كورۋ – ارمان. مەنى قويشى، كوپپەن كورگەن ۇلى توي دەمەكشى، اناشىمنىڭ اۋىلداعى جاعدايىن ويلاپ كەتسەم، جۇرەگىم ءبىرتۇرلى سىزداپ قويا بەرەتىندى شىعاردى. جاستىق شاقتا دەنساۋلىقتىڭ قادىرىن بىلمەيدى ەكەنبىز، جۇرەكتىڭ سول جاقتا ورنالاسقانىن ەندى عانا بايقاپ قالعاندايمىن. سپورتپەن اينالىسقاننىڭ قادىرىن جاقىندا بولعان ءبىر “قاقتىعىستا” بايقاپ قالدىم. دەگەنمەن، وكپەم ءسال سىر بەرە باستاعانعا ۇقسايدى، باسقاسىنىڭ ءبارى دە ورىندا .

ۇيعىر “اكام” سوزىندە تۇرىپ، “نولەۆوي” بريگاداسىن الىپ بەرگەن. ەندى كەز كەلگەن ۋاقىتتا جيلزونا مەن پرومزونانى كەزىپ جۇرە بەرەمىن. زونانىڭ قوجايىنى شلىچكوۆقا ويىپ جاساعان شاحماتتى سىيلاعان كورىنەدى (ونداي ونەردىڭ بارىن ءوزىم دە بايقاماعان ەكەنمىن). زونا دەمەسەڭ ، سىرتتان ەش ايىرماشىلىعى جوق. ءجۇرىپ تۇرۋ ەركىندىگى دەگەن قانداي كەرەمەت ەكەندىگىن ەندى عانا ۇققاندايمىن.

كوپتەن قولىم جەتە الماي جۇرگەن كەزدەسۋدىڭ دە ءساتى ءتۇستى. اۋىلدان قايىرعازى اعام، ىرگەدەگى ارقالىقتان تۇرسىنگۇل اپايىم كەلگەن ەكەن. جەزدەم عابيت پەن اپايىم قاراعاندىداعى مەدينستيتۋتارىن ويداعىداي اياقتاپ، ارقالىق قالاسىنا قىزمەتكە ورنالاسىپتى. جاس ماماندارعا ءۇش بولمەلى پاتەرى مەن “پودەمنىيلارىن” دا بەرگەنگە ۇقسايدى. جالپى جاعدايلارى جامان ەمەس ەكەن. جەزدەمدى كىرگىزبەپتى دە ول سىرتتا توسىپ قالىپتى. ديرەكتورلىقتان شىعارىپ تاستاعان ۇلكەن اعام ورالعازىنى دا ءبىر كولحوزدىڭ ديرەكتورى ورىنباسارى قىزمەتىنە قويىپتى. بايان اپايىم دا سەمەيدەگى مەدينستيتۋتىن تامامداپ، انامنىڭ جانىنا – ماقانشىعا دارىگەر بولىپ بارىپتى. كاكەڭ قارابۇتا اۋىلىنداعى سوۆحوزعا باس ينجەنەر بولىپ ورنالاسىپتى. تاياقتىڭ ەكى ۇشى بارىن بۇرىننان دا بىلەتىنمىن، دەگەنمەن، ەكىنشى ۇشىنىڭ زاردابى ءسال-ءپال بولسا دا ازايعانعا ۇقسايدى. انامنىڭ توتە جازۋمەن جازىپ جىبەرگەن حاتىن وقىپ، ءبىر ءماز مەيرام بولدىم. وتىرىپ الىپ حاتىنا جاۋابىمدى وڭىنان سولىنا قاراي يرەلەڭدەتە جونەلدىم. جازدا زونانىڭ سىرتىنا كەلىپ “گرەۆ” اكەلىپ كەتكەن اۋىلداعى دوستارىم قايرات پەن مارقۇم شارىپحانعا سولدان وڭعا قاراي “بالۋانعا وڭمەن سولدىڭ ءبارى بىردەي” دەپ سۋيكەكتەتە جونەلدىم. تۇرسىنگۇل اپايىم قايتا-قايتا نەشە ءتۇرلى تاماقتارىن جاساپ الەك. مىندا اش جۇرمەگەنىمدى جەتكىزۋدىڭ ءوزى قيىنعا سوعىپ، كوڭىلى قالماسىن دەگەن ويمەن شۇقىپ-شۇقىپ قويامىن. قايدان ءبىلسىن، ادامنىڭ كوڭىلى تولسا، تاماق دەگەنىڭ دە باتپاي قالاتىنىن.

سويتكەن ءۇش تاۋلىگىم زىرىلداپ وتە شىقتى. انامنىڭ حاتىنداعى “اتتەڭ، اكەڭ ەرتەرەك اتتانىپ كەتتى، سەن ەرتە قولدان شىعىپ كەتتىڭ” دەپ جازعان جولدارىنىڭ بايىبىنا كەشكىسىن ويلانىپ جاتىپ ارەڭ جەتتىم. سويتسەم، 1978 جىلى اپايلارىمنىڭ ۇلكەنى قاراعاندىعا، ەكىنشىسى سەمەيگە، مەنىڭ الماتىعا وقۋعا تۇسكەنىمىزدى مەڭزەگەنى ەكەن عوي. ولار انا ءۇمىتىن اقتاپ، وقۋلارىن ويداعىداي اياقتاپ، مامان اتانىپ، تۇرمىس قۇرىپ ۇلگەردى. مەنىڭ “زەك” اتانىپ ، جاتقان جەرىم مىناۋ.

پاۆلوداردىڭ ون ءبىرىنشى زوناسىنان ەتاپپەن حاسەن دەگەن جەرلەسىم كەلگەن ەكەن. اۋىلداسىم، مەنەن بەس جاس ۇلكەندىگى بار. شايىن، تەمەكىسىن اپارىپ بەردىم. “سەمەينيكتەرىم ” سەمەيلىك اسقار مەن وسكەمەندىك بولات، جەزقازعاندىق ءسۋيىنشىباي اركىمىنىڭ ءوز وتريادتارىندا پروحودتارى بار. كىلەڭ بوكسەرلەر مەن كۇرەسكەر سپورتسمەندەر. ولارعا ەرىپ مەن دە كوپتەن ۇمىت بولىپ بارا جاتقان جاتتىعۋىمدى قولىما الىپ ءارتۇرلى قيمىلدار جاساپ قوياتىن بولىپ الدىم. قانشاما جىل ات ۇستىندە جۇرگەن ءسۋيىنشىبايدىڭ جاسىنا قاراپ، جاراتۋشىمىزدىڭ بويىنا سىيلاعان ەرەكشە كۇشىنە تاڭعالماسىما بولمادى. بىلەك كۇشىمەن وعان وسى زونادا تەڭ كەلەتىن ەشكىم جوق. قول كۇرەستىرۋدەن ەشكىمدى الدىنا سالمايدى. بوستاندىقتا جۇرگەن كەزىندە جىلقىنى ۋيىرىمەن سوناۋ جامبىلدىڭ سارىسۋىنان ايداعاننان رەسەيدىڭ كورشىلەس تومەنىنە (تيۋمەن) قۋىپ اپارادى ەكەن. سول جەردەن كەلىسىلگەن اقشالارىن الىپ، اۋىلدارىنا قايتاتىن اككى “كونوكراد” بولىپتى. ەكى جەتى بويى ات ۇستىنە وزدەرىن تاڭىپ تاستاپ جورتا بەرەتىن ول – ءبىر جورىقتارىندا قولعا ءتۇسىپ، سەگىز جىلىن وتەپ جاتقان جايى بار. اسقار بولسا بوكسپەن اينالىسىپ ءجۇرىپ، ءبىر كەشتە توبەلەسكە ارالاسىپ قاتا تيمەسە دە، باتا ءتيىپ بىرەۋلەردى مەرتىكتىرىپ ، سپورتپەن قوش ايتىسىپ، ءوز ءومىرى مەن تاعدىرىنا بايقاماي بالتا شاۋىپ العان كورىنەدى. بولات تۇيىقتاۋ، سىرىن اقتارىلا ايتا بەرمەيدى. ەبىن تاۋىپ ءبىر سويلەتىپ الساڭ كوپكە دەيىن توقتاماي قوياتىنى تاعى بار. ال بالامۋت دەۋگە بولمايدى. جاستايىنان جەتىم وسكەن جىگىتتىڭ ومىرگە دەگەن قۇشتارلىعىن تىلمەن جەتكىزۋ مۇمكىن ەمەس. قانداي ساتتەردە بولماسىن ىلعي كوتەرىڭكى كوڭىل مەن جايدارى “كوكتەمدى” بارشامىزعا سيلاپ جۇرگەنى. قولىنان كەلمەيتىنى جوق، زونانىڭ بارلىق جاڭالىقتارىن جارناماسىز-اق سونىڭ اۋزىنان ەستيمىز. سىرتپەن بايلانىسى جاقسى، قىزىل جاعالىلاردىڭ دا تىلدەرىن تەز تاۋىپ الا قويادى.
“رەجيمنيكتەر مەن وپەراتيۆنيكتەردىڭ” ماعان قۇرىپ جۇرگەن تۇزاقتارى دا بار سياقتى. ونىڭ العاشقىسىن پرومزونادا بايقادىم. تۇسكى تاماققا وتريادپەن كىرگەلى تۇرعان كەزىمىزدە لەيتەنەنت ( لاقاپ اتى چابان) الدىمدى كوپە كورىنەۋ كەس-كەستەپ، جاقىندا عانا الدىرتقان مالاقايىمدى باسىمنان جۇلىپ الدى. وندايدى مۇلدە كۇتپەگەن ەدىم. مالاقايىما ۇمتىلا بەرگەنىم سول ەدى وڭ قولىمەن ارتىنا تىعىپ، سول قولىمەن جاعاما جارماسا كەتتى. جاعامداعى قولىنا اجىراتۋعا ۇمتىلعانىمدا وڭ قولىنداعى مالاقايىمدى جوعارى كوتەرىپ لاقتىرىپ جىبەرگەنى. ءوزىمدى ۇستاي الماي قالدىم با، الدە ىڭعايى كەلىپ قالدى ما، وڭ قولىمدى ءسال ءتۇسىرىپ كۇرەستىڭ “بەدرو” ادىسىنە سالىپ، پەرىپ كەلىپ جىبەرگەنىم. ەكى اياعى اسپاننان كەلىپ، “جالپ” ەتە ءتۇستى. وندايدى مەنەن دە كۇتپەسە كەرەك جالما جان اتىپ تۇرىپ، قۇلىنداي جان داۋىسى شىعىپ، بىردەڭەلەرىن ايتىپ جاتىر. وعان قارايتىن مەن دە دە حال جوق ەدى. جەردە جاتقان مالاقايىمدى قاعىپ - قاعىپ “چابانعا” ءبىر قارادىم دا جۇرە بەردىم. توقتا، توقتا دەگەننەن باسقا شاراسى دا قالماعان سياقتى. تۇسكى تاماققا جينالعانداردىڭ الدىنداعى بۇل كورىنىستىڭ ارتى جاقسىلىققا اپارماسى بارشامىزعا ءمالىم بولاتىن. ەكى كۇن جيلزوناعا شىقپاي، پرومزوناداعى بەنديۋجكالاردى پانالادىم. ءۇشىنشى كۇنى جيلزوناعا ءوتىپ بارا جاتقانىمدا توقتاتىپ، بىردەن “شيزوعا” ون بەس كۇنگە كەتە باردىم. ول ون بەس كۇنىمنىڭ ۇستىنە ون بەس كۇن قوسىلىپ، ءبىر اي زونانىڭ ىشىندەگى زونانى دا كورىپ قايتۋ بۇيىرعان ەكەن. استى بەتوننان جاسالعان كامەرانىڭ قابىرعاسىندا كۇندىز تەمىر شىنجىرمەن قابىرعاعا قابىسا جابىساتىن كەرەۋەتتەن باسقا ەشنارسە جوق. ءبىر كۇن “زالەتنىي” ءبىر كۇن “پرولەتنىي”. ءبىر كۇن ءۇش ۋاقىت اسقازان الدايتىن تاماعىن بەرگەنىمەن، ەكىنشى كۇنى سۋدان باسقا ەشتەڭە ءنار تاتقىزبايدى. قىسقاسى ، زونانىڭ ءتارتىبىن بۇزعانداردى تاۋباسىنە تۇسىرۋگە ارنالعان ورىن. وعان مويىماعانداردى التى ايلىق “بۋر” كۇتەدى. ونى اركىمى ارقالاي قابىلداپ، ارقالاي ءتۋيىن جاساپ جاتادى. ايدىڭ سوڭعى كۇنى ىستىعىم كوتەرىلىپ، ءبىرتۇرلى كۇي كەشتىم. كامەراداعى جاستاۋ جىگىتپەن تاڭ اتقانشا كۇرەستىڭ كوپ تاسىلدەرىن ۇيرەتىپ، تەرلەپ تەپشىپ ءبىر “وترابوتكا” جاساپ الىپ، “بوستاندىققا” شىعىپ بارا جاتتىم. سەمەينيكتەرىم تۇگەلدەي كەلىپ، بارلىعى دەنساۋلىق پەن جاعدايلارىمدى سۇراستىرىپ، بىردەن مونشاعا الىپ باردى. بۇنداعى (جازىلماعان) ىشكى داستۇرگە ساي قارسى الىپ جاتىر. مونشادان كەيىن ءبارىن جاڭادان كيىپ، “مەليۋستيننەن” تىگىلگەن كاستوم شالبار مەن تازا بىلعارىدان جاساتتىرعان ءتوپليى تۇپ تۋرا وزىمە شاق بولىپ شىقتى. مول داستارحاننىڭ باسىنداعى اڭگىمە -دۇكەننەن كەيىن، كەلىپ - كەتىپ جاتقان جىگىتتەردىڭ كوڭىلىنە ماسايراي، شيزوداعى ءبىر ايدىڭ ءبىر كۇندەي بولماي، ء“شاي كوتەرىمدەي” ۋاقىت بولىپ قالا بەرەتىنىنە تاڭقالىپ، ەينشتەيننىڭ سالىستىرمالى تەورياسى ەسىمە ءتۇسىپ، ۋاقىت پەن كەڭىستىكتى ءبىراز شارلاپ قايتىپپىن.

كۇندەر دە وسىنداعى “كەڭىستىككە” سايكەس باياۋ ءوتىپ جاتتى. اقىرعى كەزدە كەشكىسىن ىستىعىم كوتەرىلىپ، اياعىم توبىقتان تومەن وزگەنىكى سياقتى، تابانىم ءتۇسىپ قالعانداي اسەردە بولىپ جۇرگەنىن سەمەينيگىم حاسەنگە ايتسام: “قويشى سەن، مەنى قۇلاقتان تەپپەي-اق قوي”،-دەپ قاپەرىنە الار ەمەس. وسى جولى دا كورشى لوكالكاداعى جىگىتتىڭ تۋعان كۇنىن تويلاتىپ قايتايىق دەپ قولقا سالىپ بولمادى. زونادا اتاپ وتىلەتىن، تويلايتىن نەگىزى تۋعان كۇن مەرەكەسى مەن بوستاندىققا شىعۋ “پروۆود” قانا. ول ەندى ەكى مىڭداي ادام وتىرعان جەردە ءجيى كەزدەسەتىن دۇنيە ەكەنىن وزدەرىڭىز دە ءبىلىپ وتىرعان بولارسىزدار. دەگەنمەن، وسى جولى باس تارتۋعا تۋرا كەلىپ، ەرتەرەك ۇيىقتاپ قالعان ەدىم. تۇندە تەرلەپ جاتقان جەرىمنەن وياندىم. استىمداعى “ماتراتس” سۋ بولىپ كەتكەن. ايتسە دە تاڭدى بىردەڭە قىلىپ اتىرۋعا تۋرا كەلدى. ەرتەسىندە تاڭعى استان كەيىن جيلزونانى ارالاپ شىقتىم. دەنساۋلىعىمدا ەش كىنارات جوق سياقتى. كەش باتا تاعى باستالدى. تۇندە تۇرىپ ماتراستى اۋىستىرۋعا تۋرا كەلدى. كۇندىز ەش نارسە بولماعانداي تاعى تايراڭداپ كەتەمىن. تۇسىنسەم بولماسىن. ءۇشىنشى كۇنى تۇندە ويانىپ كەتسەم، جان تەرگە ءتۇسىپ جاتىر ەكەنمىن. ءۇستى باسىم مالمانداي سۋ. بىلەگىمدى جالاڭاشتاپ جىبەرسەم، جاڭبىرلى كۇنگى اعاشتىڭ بۇتاعىنان تامعان جاۋىننىڭ تامشىسىنداي ... ءوز كوزىمە ءوزىم سەنبەي، سۇلگىممەن ءسۇرتىپ قاراسام، يىعىمنان تومەن سورعالاعان تەر شىنتاعىمنان تامشىلاپ تۇر. تاڭەرتەڭ دارىگەرگە بارىپ بولعان جايدى بايانداپ بەرسەم، سەنبەي شىعارىپ سالدى. ەرتەسىندە ەركەك دارىگەرگە بارلىق جايدى جايىپ سالدىم. ءاناليزىمدى ەرتەرەك اكەلىپ تاپسىرىپ، دارىگەرلىك “پراكتيكاسىندا” بۇندايمەن كەزدەسپەگەنىن ايتىپ، باسىن شايقاپ شىعارىپ سالدى. ءاناليزدى الىپ بارسام، كەشەگىدەي ەمەس، انانى-مىنانى ايتىپ شىعارىپ سالماق ويى بار. اشۋدى ات قىپ ءمىنىپ، قولىمداعى قۇتىنى لاقتىرىپ، ۇزىن كورريدوردىڭ ەكىنشى جاق شەتىندەگى تەرەزەنى شاققانىمدا عانا زونانىڭ مەديتسينا باسشىسى كاپيتان كەڭسەسىنەن اتىپ شىقتى. ونسىز دا كىناسىز باس بوستاندىعىمنان ايرىلعانىمدى ، ەندى دەنساۋلىعىمدى الاتىن بولساڭدار ەش نارسەنىڭ مەنى توقتاتا المايتىنىن ايتىپ ورەكپىدىم. دەرەۋ جاتقىزىڭدار، ءاناليزىن تولىقتاي الىڭدار دەگەن “كوماندادان” كەيىن عانا بارىپ، مەنى قابىلدادى.

تۇنىنە ءۇش رەت ماتراس اۋىستىرىلىپ، ءتۇرلى ءدارى دارمەكتەرىن ءىشىپ، ۋكولدارىن السام دا “ات ارىسا -تۋلاق، ەر ارىسا -ارۋاق “ دەگەندەي، قىرىق ءتورت كەلىگە بىراق ءتۇستىم. زونانىڭ كيىمىمەن ، قولىم كىسەندە اۋداندىق اۋرۋحاناعا- قۇشمۇرىنعا اپارىپ رەنتگەنگە دە ءتۇسىرتىپ كەلگەن. “ۆوليامەن” ىشتەي قوشتاسىپ، جانىمداعى جىگىتتەن ءبىر تال تەمەكى سۇراپ الىپ، قۇشىرلانا شەكتىم. ورىس ايەلدەن سۇراسام، ايتارعا جاۋابى جوق. “دياگنوزىمدى” ءبىر جەتىدەي بولدى تابا الاتىن ەمەس. كۇندىز دالاعا شىعىپ، لوكالكانىڭ سىرتىنداعى ومىرگە قىزىعا ءبىر قاراپ الىپ، ىشكە ءىلبىپ ەنەمىن. بىرىنەن كەيىن ءبىرى كەلىپ جاتقان جىگىتتەرگە شىعۋعا دا زاۋقىم جوق. مىنانداي ءمۇساپىر جايىم مەن جاعدايىمدى ەشكىمگە كورسەتكىم دە كەلمەيدى. ىشتەي بارشاسىمەن قوشتاسىپ،

- شىركىن، ۆولياعا بەس-ون مينۋتقا شىعارىپ، قولىما بەساتار تيسە، الگى اككى شالعا ءبىرىنشى وق، سوڭعىسى وزىمە بولسىن،-دەپ جاراتقاننىمىزدان جالبارىنىپ سۇراپ تا قويامىن. اۋىل ايماق، تۋعان-تۋىس، بوتا- تايلاقتىڭ بارلىعى كوز الدىما ءبىر-بىردەن كەلىپ، كينونىڭ “لەنتاسىنداي” ءوتىپ جاتىر، ءوتىپ جاتىر ...قاي جەردە ۇزىلەتىنى تەك ءبىر اللاعا عانا ايان. وتىز تورتتەن قادىر ( زونانىڭ پاحانى بولعان) جەرلەسىمىزدىڭ سەمەينيگى ون ءۇش جىل وتىرعان تولەگەن دەگەن جىگىتتىڭ ەتاپپەن كەلگەنىن ەستىگەن بولاتىنمىن. سول كەلىپ تۇر دەگەن سوڭ ەكى جىگىت قولتىعىمنان دالاعا الىپ شىقتى. تەمىر تور لوكالكانىڭ ار جاعىنان كەلگەن جىڭىشكە جىگىتتىڭ قولىن الىپ امانداستىم. جانىنداعىلار ءوزىمىزدىڭ زونانىڭ “ۆەسوۆوي” جىگىتتەرى. قادىردىڭ سالەمىن جەتكىزىپ، بىردەن اڭگىمەگە كوشتى.

- باۋىرىم، مەن سەنىڭ اۋرۋىڭدى بىلەمىن. وسىدان ولەسىڭ نەمەسە جازىلىپ كەتەسىڭ دەپ جانىنداعى جىگىتتىڭ قالتاسىنان شىعارىپ جاتقان شولمەگىن قولىنا الىپ، اسىقپاي اۋزىن اشا باستادى. بايقاعانىم، كادۋەلگى “رۋسسكايا ۆودكا”. ەكىنشى بىرەۋىنىڭ قولىنان “حوزيايسكي كرۋجكانى “ شىعارىپ لىقىلداتىپ قۇيا باستادى. بەتىمەن بەت قىلىپ تولتىرعانىندا شولمەكتىڭ تۇبىندە ۇشتەن ءبىرى عانا قالدى. ال باۋىرىم، شەشىم وزىڭنەن بولسىن،-دەپ ۇستاتا بەردى. مەنىڭ قولىن قايتارۋعا امالىم دا قالماعان بولاتىن. ءبىسمىللامدى ايتىپ، تەرەڭ ءبىر دەم الدىم دا، جۇتىپ جاتىرمىن، جۇتىپ جاتىرمىن بىتەتىن ءتۇرى جوق، توقتاماستان نە بولسا ول بولسىن،- دەپ ءبىتىردىم-اۋ، ايتەۋىر. قايتارىپ بەرگەن كرۋجكاما قالعانىن قۇيدى دا، سەنىڭ دەنساۋلىعىڭ ءۇشىن ،-دەپ قوتارا سالدى. جىگىتتەر ونسىز دا اياعىمدى ارەڭ الىپ جۇرگەن مەنى قولتىعىمنان دەمەپ اكەلىپ، كەرەۋەتىمە جاتقىزدى. بەس مينۋتتاي جاتقاننان كەيىن بۇكىل دەنەم ىشىمە قۇرت كىرىپ كەتكەندەي جىبىرلاي جونەلدى. بارماقتارىمنىڭ باسى مەن اقىرعى كەزدە ونشا كوپ بار-جوعىن بايقاماي جۇرگەن باقايلارىمنىڭ ۇشى جىبىرلاپ قويا بەردى. ءتاتتى قىتىقتىڭ ءلاززاتىنا باتىپ، ۇيىقتاپ كەتكەنىمدى بايقاماي دا قالىپپىن. سىزدەرگە -وتىرىك، ماعان - شىن ، تاڭەرتەڭ اتىپ تۇرىپ، تايقۇلىنداي شاپقىلاپ كەتتىم. كەشەگىدەن تۇك قالماعان. كۇزەتشى دارىگەرىم دە سەنبەيدى. جۇمىسقا كەلە باستاعان “مەد.پەرسونالدىڭ” بارلىعى مەنىڭ پالاتام ارقىلى ءوتىپ جاتىر. ءتاڭىرىمنىڭ وسىنداي سيى مەن جەلتوقساننىڭ كەرەمەت قاسيەتىن كورگەننەن كەيىن، كوپ نارسەنىڭ ماعان كەيدە “تۇككە تۇرعىسىزداي”بولىپ كورىنەتىنى راس.

ءبىر جەتىدەن كەيىن زونانىڭ ىشىندەگى “كراسنىي كرەستكە” اۋىستىردى. وسىندا جاتىپ سەۋلدە وتكەن 13 جازعى وليمپيادا ويىندارىن تەلەديداردان كورۋ باقىتى بۇيىردى. ءۇسىپحاننان كەيىن داۋلەتوۆ جەڭىستى ۇمىتپاسام جيىرماسىنشى جەلتوقساندا شىعارىپ سالىپ، قىستىڭ سوڭى جاڭا جىلدىڭ الدىندا جالعىز ءوزىمدى “سانگورودوكقا” ەتاپقا شىعاردى. «وبشاكتىڭ گرۋزىن» تيەپ الىپ، تاعى دا تۋكۋتۋك-تۋك، تۋگۋدۋك-تۋكتاتىپ قاراعاندىعا جەتتىم. بايقاعانىم، ەتاپتا قىزىل جاعالىلار بارلارىن سالىپ «راسكرۋتكاعا» جىبەرمەك بولعان ەكەن. جانىمداعى جاقسى جىگىتتەردىڭ ارقاسىندا ول ويلارى ىسكە اسپاي قالدى. دولينكادا الىس ەمەس ەدى.

 قۇرمانعازى راحمەتوۆ

Abai.kz