«اتىرىق» پەن «جاتىرىققا» وكپەلەپ جۇرگەن مەندە دە تۇك مي جوق ەكەن، ءاي! كەشە اۋرۋدىڭ جاڭا ءتۇرىن ەستىپ تالىپ قالا جازدادىم: «بالىق سورپالارىنىڭ اۋرۋى». ءبىر سالماقتى اعامىزدىڭ مەداكادەميادا وقيتىن بالاسىنىڭ ايتۋىنشا، وسىنداي دا «اۋرۋ ءتۇرى» بار ەكەن. بالىقتىڭ سورپاسىن قاتتى جاقسى كورەتىن مەن سياقتىلاردى اياماي ما، بۇل جازعاندار، ا؟! كادىمگى وقۋلىقتا تايعا تاڭبا باسقانداي جازۋلى تۇر دەيدى الگى «اۋرۋ ءتۇرى». سويتسە، «بولەزن سرەدنوگو ۋحا» دەگەندى، ءبىر ءىشىڭ وتكىر، «بالىق سورپالارىنىڭ اۋرۋى» دەپ ء«باسىپ» جىبەرگەن عوي...
...باياعىدا تازىلاردان قاشىپ كەلە جاتقان ەكى تۇلكى اقىلداسىپتى دەيدى: «مىنالاردىڭ قۇتقاراتىن ءتۇرى جوق، نە دە بولسا ءبولىنىپ قاشايىق، مۇمكىن، سىتىلارمىز». «قايدا كەزدەسەمىز؟» — دەپتى جاستاۋى. سوندا ارتىنا جالتاق-جالتاق قاراعان كارىسى: «تازىلاردىڭ مىنا قارقىنىمەن بازارداعى قۇلاقشىن بازارىندا كەزدەسەرمىز...» — دەپتى دەيدى. قايران قازاق ءتىلى، مىنا «دامۋىڭمەن» سەن دە ءبىر كۇنى...
استاپىراللا، بەتى اۋلاق، نە دەپ كەتتىم. تفۋ، تفۋ...

باۋىرجان باباجانۇلى.