جەكسەنبى, 24 قاراشا 2024
جاڭالىقتار 2833 0 پىكىر 7 قاراشا, 2010 ساعات 13:53

بەكسۇلتان اعامىز دا اشىلا سايراپتى...

كەيبىر وقىرماندارىمىزدىڭ «ەگەمەن قازاقستان» گازەتىن وقىمايمىز، وقىعىمىز كەلمەيدى» دەگەندەرى بەكەر ەكەن. بۇگىنگى قازاق زيالىلارىنىڭ اراسىندا كىمنىڭ-كىم ەكەنىن ءتۇسىنۋ ءۇشىن «جاس الاش» پەن «جاس قازاقتى» ەمەس، ءدال وسى «ەگەمەن قازاقستاندى» وقۋ كەرەك سياقتى. مىسالى، جۋىردا بۇل گازەتتە بەكسۇلتان نۇرجەكەەۆ اعامىز «قازاق ساقتا بىرلىگىن!» دەگەن ماقالاسىن جاريالاپ، ابايشىلاردىڭ تىلىمەن ايتقاندا «اشىلا سايراپتى». وقىرماندارىمىز وزدەرىنىڭ «قاس باتىرلارىن» ءبىلىپ ءجۇرسىن دەگەن نيەتپەن اعامىزدىڭ ماقالاسىن سول كۇيىندە، ءبىر قارپىن وزگەرتپەي بەرىپ وتىرمىز.

«اباي-اقپارات»


بەكسۇلتان نۇرجەكەۇلى. «ساقتا قازاق بىرلىگىن!»

 

"ماڭ-ماڭ باسىپ ءجۇرىڭىز،

بايسالدى جەرگە ءتۇسىڭىز.

اينالا الماي ات ءولسىن.

جات بويىنان ءتۇڭىلسىن،

ءبارىڭىز ءبىر انادان تۋعانداي

بولىڭىز!" - دەگەن ەكەن بۇقار جىراۋ بابامىز 1757 جىلى شيمويىن دەگەن جەردە ابىلاي جەڭىس تويىن جاساعاندا. بۇل - قازاقتىڭ جوڭعارلاردى ءوز جەرىنەن ءبىرجولا قۋىپ شىعىپ، "اقتابان شۇبىرىندى، القا­كول سۇلاما" سوعىسىنىڭ جەڭىسپەن اياقتالعان كەزى.

قاراكەرەي قابانباي!

قانجىعالى بوگەنباي!

شاپىراشتى ناۋرىزباي!

ۇشەۋىڭدە قۇت، بەرەكە،

قازاقتىڭ بۇركىت تۇلەگى.

جاۋعا سالسا - جاراعى،

كۇرەسكە سالسا - بىلەگى.

الا بولساق ءوزىمىز،

قالماق سوندا بولەدى...

ساقتا قازاق بىرلىگىن!

كەيبىر وقىرماندارىمىزدىڭ «ەگەمەن قازاقستان» گازەتىن وقىمايمىز، وقىعىمىز كەلمەيدى» دەگەندەرى بەكەر ەكەن. بۇگىنگى قازاق زيالىلارىنىڭ اراسىندا كىمنىڭ-كىم ەكەنىن ءتۇسىنۋ ءۇشىن «جاس الاش» پەن «جاس قازاقتى» ەمەس، ءدال وسى «ەگەمەن قازاقستاندى» وقۋ كەرەك سياقتى. مىسالى، جۋىردا بۇل گازەتتە بەكسۇلتان نۇرجەكەەۆ اعامىز «قازاق ساقتا بىرلىگىن!» دەگەن ماقالاسىن جاريالاپ، ابايشىلاردىڭ تىلىمەن ايتقاندا «اشىلا سايراپتى». وقىرماندارىمىز وزدەرىنىڭ «قاس باتىرلارىن» ءبىلىپ ءجۇرسىن دەگەن نيەتپەن اعامىزدىڭ ماقالاسىن سول كۇيىندە، ءبىر قارپىن وزگەرتپەي بەرىپ وتىرمىز.

«اباي-اقپارات»


بەكسۇلتان نۇرجەكەۇلى. «ساقتا قازاق بىرلىگىن!»

 

"ماڭ-ماڭ باسىپ ءجۇرىڭىز،

بايسالدى جەرگە ءتۇسىڭىز.

اينالا الماي ات ءولسىن.

جات بويىنان ءتۇڭىلسىن،

ءبارىڭىز ءبىر انادان تۋعانداي

بولىڭىز!" - دەگەن ەكەن بۇقار جىراۋ بابامىز 1757 جىلى شيمويىن دەگەن جەردە ابىلاي جەڭىس تويىن جاساعاندا. بۇل - قازاقتىڭ جوڭعارلاردى ءوز جەرىنەن ءبىرجولا قۋىپ شىعىپ، "اقتابان شۇبىرىندى، القا­كول سۇلاما" سوعىسىنىڭ جەڭىسپەن اياقتالعان كەزى.

قاراكەرەي قابانباي!

قانجىعالى بوگەنباي!

شاپىراشتى ناۋرىزباي!

ۇشەۋىڭدە قۇت، بەرەكە،

قازاقتىڭ بۇركىت تۇلەگى.

جاۋعا سالسا - جاراعى،

كۇرەسكە سالسا - بىلەگى.

الا بولساق ءوزىمىز،

قالماق سوندا بولەدى...

ساقتا قازاق بىرلىگىن!

توقسانعا كەلگەن قارت بۇقار

وسى سوڭعى تىلەگى! - دەپ جالىنا سۇراعان ەكەن جارىقتىق.

ودان بەرى قازاقتىڭ باسىنان نە وتپەدى؟ قازىر ارامىزدا: "ساقتا قازاق بىرلىگىن!" دەي­­تىن بۇقار دا جوق، بىرلىك ءۇشىن جاراعى مەن بىلەگىن توساتىن قابانباي، بوگەنباي، ناۋرىزباي دا جوق. بىراق، قۇدايعا شۇكىر، قا­زاقتىڭ ءوزى بار. بۇقاردىڭ ءسوزى زەردەسىندە، باتىر بابا­لاردىڭ رۋحى كەۋدەسىندە ساقتاۋلى قا­زاق تا بارشىلىق. ەڭ باستىسى: دەربەس ەل، جەكە مەملەكەتپىز.

ەندى بىزگە نە كەرەك؟ ەڭ الدىمەن دەر­بەس مەم­لەكەتىمىزدى جان-جاقتى نى­عاي­تۋ كەرەك. ال ول ءۇشىن نە كەرەك؟ وي­لان­باستان ايتارىم: "ساق­­تا قازاق ءبىر­لىگىن!" دەيتىن ماقسات-مۇددە كەرەك.

قازىر قازاق ەلى الەم جۇرتشىلى­عىنىڭ نازارىنا ىلىگە باستادى. كوبى ءبىزدى قۇپتاپ جا­تىر، بىرەرى سىناپ تا جاتىر، ايتەۋىر، قۇدايعا شۇكىر، دەربەس ەل دەپ دەن قويىپ، ساناسىپ تا جاتىر. بىراق بۇل كۇيگە ءبىز جەلە جور­تىپ جەتكەمىز جوق: ايتىستىق، تارتىستىق، ەگەستىك، الاي­دا ءتۇپتىڭ تۇبىندە بىرلەسۋدى باستى قۇ­رال ەتىپ ۇستانعان مەملەكەتتىك ساياسات با­سى­مىزدى قۇراپ تۇر.

مەنىڭ ويىمشا، ءبىزدىڭ مەملەكەت ءاۋ باستان-اق توزىمدىلىك پەن شىدامدىلىق سايا­سا­تىن ۇستاپ كەلەدى. بۇل ساياسات قازاق­تىڭ "سا­بىر ءتۇبى - سارى التىن" دەگە­نىنە سايادى. "اناۋ تاۋەلسىزدىگىن جا­ريا­لادى، مى­ناۋ ءتا­ۋەل­­سىزدىگىن جاريالادى، ءبىز نەگە جاريا­لاماي وتىرمىز؟" دەپ شىدام­سىز­­دان­عا­نى­مىز ءالى ەسى­مدە. اقىرى اسىقپاي، ساسپاي، 1991 جىل­دىڭ 16 جەل­توق­سانىندا تاۋەلسىز­دىگىمىزدى دە جاريا­لادىق. سول ء"الىپ­تىڭ اياعىن باعۋ", قۇدايعا شۇكىر، ءبىزدى سان رەت سىرتتاعى جانە ەل ءىشىن­دەگى قاقتىعىستار مەن سوق­تى­عىس­تاردان ساقتاپ قالدى، ساقتاپ تا كەلەدى. ءويت­­كە­نى، اشۋ ماسەلەنى قازىر شەشەم دەپ شيە­لە­نىستىرەدى، اقىل اسىقپاي شەشىپ جاي­عاس­تى­را­دى.

بىرىككەن ۇلتتار ۇيىمىنا مۇشە بولعانىمىزعا قۋاندىق، ءار ەل ءبىزدىڭ مەملە­كەتىمىزدى تانىعانىنا ماقتاندىق. الەمنىڭ الىپ مەملەكەتتەرى اقش-پەن، قىتايمەن، رەسەيمەن، تاعى باسقالارمەن حالىق­ارالىق كەلىسىمدەر جاسادىق. جەر جۇزىندەگى تۇرىك جانە مۇسىلمان مەملە­كەتتەرىمەن دە باۋىر­مالدىق، تاتۋ­لىق ساقتاۋدى ۇنەمى ءبىز باستى ورىنعا قويىپ كەلەمىز. مەنىڭ بايقاۋىمشا، ءبىزدىڭ مەملەكەتتىك ساياساتىمىزدا "اياز، ءالىڭدى ءبىل; قۇمىرسقا، جولىڭدى ءبىل!" دەگەن مايقى بابامىزدىڭ ۇلاعاتى قاتاڭ باس­شىلىققا الىنعان. سوندىقتان ءبىز ءوز ەلىمىزدىڭ قانداي جاعراپيالىق ورتادا تۇرعانىن، قانداي ىشكى-سىرتقى وسال­دىعىمىز بەن ارتىقشىلىعىمىز بار ەكە­نىن باعامداپ بارىپ قانا حالىق­ارالىق ىسكە ارالاسىپ كەلە جاتىرمىز.

ءبىز، راس، ءا دەگەندە-اق ءتىل ماسەلەسىن جەدەل قولعا الدىق، جىلدام زاڭ قابىل­دادىق. الايدا ءتىل ماسەلەسى تەك قازاقتىڭ وزىنە عانا قاتىستى ماسەلە ەمەسىنە كوپ ۇزاماي كوزىمىز جەتتى. 1731 جىلدان وتار بوپ، 1917 جىلدان كەڭەس وكىمەتىنىڭ ينتەرناتسيو­ناليزم اتتى سايا­ساتىمەن سۋسىنداپ وسكەن حالىققا تەز ارادا قازاق بولا كەتىپ، ءبارىن قازاقشالاي قويۋ تەك زاڭمەن عانا شەشە سالاتىن "جۋاس" جاعداي بولماي شىقتى. قازاقتان گورى ۇيىمشىل، ءتىلى مەن مىنەز-قۇلقى تۇتاس ءارى سانى دا مول حالىقپەن ساناسۋعا تۋرا كەلدى. قازاقتىڭ ءتىلىن ساقتاپ قالۋ ءۇشىن، اۋەلى قازاق دەگەن حالىقتىڭ ءوزىن امان ساقتاپ قالۋ كەرەك ەكەنى بەلگىلى بولدى. ءبىرىمىز وعان كۇيىپ-پىسسەك تە، ءبىرىمىز سامارقاۋ جۇرسەك تە، اۋەلى حالىقتىڭ ءوزىن، ونىڭ تى­نىشتىعىن ساقتاۋ ساياساتى ءالى ءجۇر­گىزىلىپ كەلەدى. مەنىڭشە، بۇل ساياسات ءوزىن تاۋەلسىزدى­گىمىزدىڭ جيىرما جى­لىندا وتە جاقسى اقتادى. سونىڭ ارقاسىندا قازاقستاندا سان الۋان ۇلت وكىلى ءبىر-بىرىمەن تاتۋ تۇرىپ، ەل تىنىش­تىعىن ساقتاپ، مەملەكەت قۋاتىن ءبىر­لىگىمەن بەكىتىپ كەلەدى.

كەي-كەيدە ەسەمىز كەتكەندەي بولىپ، الدەبىر ازعىن توپ اياعىمىزدان شالسا دا، اشۋىمىزدى اقىلعا جەڭدىرىپ، شەكتەن تىس توزىمدىلىك تانىتىپ كەلە جات­قا­نىمىز دا راس. سەبەبى تاتۋلىق، تىنىش­تىق، بەيبىت ءومىر ارانداتۋ­شىلارعا ەمەس، ەڭ اۋەلى قازاققا، قازاقتار ۇيىتقى بولۋعا ءتيىس مەملە­كەتىمىزگە كەرەك. ءوسىپ-وركەندەۋىمىز ءۇشىن، بالا-شاعامىز قالاعان ءبىلىمىن الىپ، مادەنيەتتى، جان-جاقتى بولىپ ءوسۋى ءۇشىن، حالقىمىزدىڭ ساننان ساپاعا اينالۋى ءۇشىن، الەمنىڭ وركەنيەتتى ەلدەرىمەن تەپە-تەڭ تۇراتىن جاعدايعا جەتىپ الۋى­مىز ءۇشىن كەرەك. ەل ىشىندەگى دۇربەلەڭ، تارتىس-كەرىس ءبىزدىڭ وسى تىنىشتىق، تاتۋلىق، بىرلىك اتتى ءوز جەمىسىن ۇزاق ۋاقىتتان كەيىن بەرەتىن قاسيەتتى ۇستانىمداردىڭ بەرەكەسىن قاشىرادى. ويتكەنى، قانشا ماقتانساق تا، ءبىز از ۇلتپىز; ءتىل، ءدىن، ءجۇز دەگەن بولەكتەۋشى كۇشتەردىڭ ارقاسىندا الاۋىزدىعىمىز دا بار ۇلتپىز. ونىڭ ءبارىن ەسەپكە الماي ساياسات جۇرگىزۋ - وتە قاۋىپتى. ەكى ءسوزىنىڭ بىرىندە "يۋجاندار توبى", "باتىس", "سولتۇستىك توبى" دەپ جازۋعا ماشىقتانعان گازەتتەر ەل بىرلىگىن بەكىتۋگە ىنتالى باسىلىمدار دەپ ايتا المايمىن. سول سوزدەردى ساناعا ءسىڭىرۋ ارقىلى دا ولار بىرلىگىمىزگە سىزات ءتۇسىرىپ جاتىر.

قازاقستان بيىل ەۋروپاداعى قاۋىپ­سىزدىك جانە ىنتىماقتاستىق ۇيىمىنا ءتور­ا­عالىق جاساپ وتىر. بۇل - حالىق­ارا­لىق ۇيىم­عا باسشىلىق جاساۋ. ەلىڭدى، مەم­­لەكەتىڭدى وزگەلەردىڭ تانۋى مەن موي­ىن­­دا­ۋىنىڭ بۇل دا ءبىر ءتۇرى. ونى ابىروي دەپ اتاعان دۇرىس. باسقا ءسوز قا­شى­رۋ­دىڭ ءبارى - ءوز كوزىڭە ءوزىڭ كۇل شاشۋ. ارنەنىڭ شەگى بار، ءسوز ەركىندىگى دەگەن - ەل­دىڭ قا­مىن جەگەن سوزگە قاقپاق قويماۋ. ءبىز ءوزى­مىزگە ءوزىمىز: "ەلىمىزدىڭ ەتەگىنەن تارت­قا­نى­مىز دۇرىس پا، الدە قول­تىعىنان دە­مە­گەنىمىز دۇرىس پا؟" دە­گەن سۇراق تا قويا ءبىلۋىمىز قاجەت.

مەملەكەتىڭ حالىقارالىق بەدەلگە يە بولىپ جاتسا، وعان نەگە قۋانباسقا؟ سول بەدەلدەن قازاق حالقىنا، قازاقستانداعى باسقا حالىقتارعا قانداي پايدا بار؟ ارينە، ولاردىڭ زەينەتاقىسىنا، جالا­قىسىنا وعان بولا اقشا قوسىل­ماي­دى. الايدا قازاق­ستانمەن وزگە مەملە­كەت­­تەر ساناسادى، بەيبىت قاتىناس جاسايدى، بىرلەسىپ مادەني جانە ەكونو­مي­كالىق باي­لانىس ورناتادى، قىسقاسى، مەملە­كەتىمىز وقشاۋلانبايدى، الەم ءتىرشى­لىگىنىڭ بەل ورتاسىندا بولادى. ال ونداي جاعداي ءبىزدىڭ ىشكى بىرلىگىمىزدى دە نىعاي­تا تۇسەدى، سىرتتان قىرعيقاباق تا­نى­تۋ­شىلار بولماعان سايىن ءبىز ىشكى ءومى­رى­مىزدى ءوز مۇمكىندىگىمىزبەن ەمىن-ەركىن جاق­سارتا الامىز. سوندىقتان ءبىز بۇل سايا­سات­تى قۇپتاۋشىلار مەن كەكەتىپ-مۇقا­تۋ­شىلاردىڭ ارا جىگىن اجىراتا بىلۋگە ءتيىسپىز. ەلدىك مۇددە مەن الدەبىر توپ مۇددەسى وسىنداي-وسىندايدا ايقىن­دالىپ اجىرا­تى­لادى. ونى تۇسىنە ءبىلۋ، ارينە، ازامات­تارى­مىزدىڭ ورەسى مەن وتانسۇيگىشتىگىنە تىكەلەي بايلانىستى.

ۇستىمىزدەگى جىلدىڭ جەلتوقسان اي­ىن­دا استانا قالاسىندا ەۋروپاداعى قاۋىپ­سىز­دىك جانە ىنتىماقتاستىق ۇيىمىنا ءمۇ­شە ەلدەردىڭ مەملەكەت باسشىلارى قا­تى­ساتىن سامميت وتپەك. بۇل دا قازاق­ستان­نىڭ حالىقارالىق بەدە­لىنە ايعاق. وسى­دان ون توعىز جىل بۇرىن وتار بوپ كەل­گەن ەلدىڭ مۇنداي دارەجەگە جەتۋىن ماق­تانارلىق جاعداي دەپ ماداق­تاماساق تا، قۇدايعا شۇكىر، دەپ قۋانا ءبىلۋىمىز كەرەك ەمەس پە؟ بۇل، مەنىڭشە، داڭعويلىق تا، داڭققۇمارلىق تا ەمەس، ەڭسەلى ەل بولا باستاعانىمىزدىڭ بەلگىسى. وسى ءدا­رە­­جەگە ءبىز ءۇن قوسىپ ۇلەسكەر بولۋى­مىز كەرەك پە الدە بۇيرەكتەن سيراق شىعارىپ ءمىن تاعۋىمىز كەرەك پە؟ ءمىن تاعۋشىلار ءبىزسىز دە ىرگەمىزدەن تابىلماي ما؟

ءار ءتۇرلى گازەتتەردى وقيمىن دا، ءسوز ەركىن­دىگى دەگەندى جەلەۋ ەتىپ، ءوز ەلىمىزدىڭ ىرگەسىنە ءوزىمىز ينە جۇگىرتىپ تە جاتىر ەكەمىز-اۋ دەپ شوشيمىن.

ارينە، كەمشىلىكتى، جەمقورلىقتى، سىبايلاستىقتى، الاۋىزدىقتى، ەلگە زيانى تيەتىن ارەكەتتەردى اياماي جازۋ - مىندەت. بىراق الدەكىمگە وشىگىپ، ىزا­لا­نىپ، كەكتەنىپ جازۋ ارقىلى ءوز حالقىڭدى ءوزىڭ الاۋىز ەتىپ الماۋدى دا ويلاۋىڭ قاجەت قوي. ويتپەيىنشە ەلدىك مۇددە قا­لاي قورعالادى؟ ونى ءبىز ءوزىمىز قور­عا­ما­ساق، ءبىز ءۇشىن كىم قورعاماق؟

مەن ءالى ۇمىتا قويعام جوق، كەي گازەت ءبىر كەزدە وڭكەي شاباقتاردى جاۋاپقا تارتادى دا، شورتاندارعا تيىسپەيدى دەپ وكىمەتتى جازعىردى. كەيىن ۇلكەن بيلىك باسىنداعىلار جاۋاپقا تارتىلا باستا­عان­دا، الگى باسى­لىمدار ولاردى قورعاپ تاعى شۋلاپ قويا بەردى. ۇلكەن بيلىك­تەگىلەردى اۋىزدىقتاۋ، ءسوز جوق، وڭايعا تۇسپەيدى. ويتكەنى، ولاردىڭ ىقپال ەتۋ شەڭ­بەرى تىم قۋاتتى ءارى كەڭ. سوندىقتان ولار ءبىر-بىرىنەن ءوش الۋ ءۇشىن، بۇكىل ەلدىڭ بىرلىگىن شايقالتاتىن ارەكەت­تەرگە دە بارادى، بارىپ تا جاتىر. سونىڭ كەسىرىنەن بيلىككە دەگەن ەلدىڭ سەنىمى، ءسوز جوق، تومەندەپ كەتتى. الايدا ولار ەل ءبىر­لىگىن ويلاماسا دا، قازاق ءباسپاسوزى ەل بىرلىگىن ەشقاشان ەستەن شىعارماۋى كەرەك. ول ۇلكەن شەنەۋنىكتەن دە، كىشكەنە شەنەۋ­نىك­تەن دە، تىپتەن ءبارىن قوساق­تاپ قويىپ با­عالاعاننان دا قىم­بات. ونى ەستە ۇستا­ماعان ءباسپاسوز ءوز ەلى­نىڭ ىرگەسىن ءوزى سوگۋگە كومەكتەسىپ وتىر­عانىن بايقاماي دا قالادى. سوندىقتان جەكە ادامنىڭ ءمىنىن بۇكىل تايپاعا، رۋعا، ايماققا بايلا­نىس­تىرا ايتۋ ادەتى ادەيى قازاقتى جىك-جىككە ءبولۋ ەكەنىن اركىمنىڭ ءىشى سەزەدى.

ءبىز قازىر بۇكىل تىرشىلىگىمىزدى شەكتەن تىس ساياساتتاندىرىپ بارامىز. ونى دالەلدەۋ ءۇشىن، وزگە بىلە بەرمەيتىن سالاعا جولاماي-اق، ءوزىم ەپتەپ سەزىنەتىن ءتىل ماسەلەسىنە توق­تالا كەتەيىن.

ءدال قازىر قازاق ءتىلىن الدەكىمنەن، الدەنەدەن قورعاۋ كەرەك دەگەنگە مەن يلانا بەرمەيمىن. ونى اۋەلى قازاقتىڭ وزىنە ۇيرەتۋ كەرەك، سىيلاتۋ قاجەت. سوندا ونىڭ كوپ ءما­سەلەسى ءوز-وزىنەن شەشىلەدى. جاسىراتىن نەسى بار، وتكەن عاسىردىڭ اياعىندا كوبىمىز ورىس­شا كىتاپ شىعارۋعا، ورىسشا ولەڭ وقۋعا، قولى­مىزدان كەلسە ماسكەۋدىڭ وزىندە كەزدەسۋ وتكىزۋگە ۇمتىلدىق. ءويتۋ زامان يتەرمە­لەگەن ادەت بولاتىن. مۇمكىن بولسا، قازىر دە ءويتۋ­دىڭ ابەستىگى جوق دەپ بىلەم. بىراق ءوز قازاعىڭ ءسوي­لە­مەي جاتقان ءتىلدى وزگەگە زورلاپ سىيلاتام دەۋ ساياسي اسىعىستىق. ءبىز الدىمەن ءوز قازاعىمىزعا: ء"وز ەلىڭنىڭ ەرتەڭىن جارقىن ەتكىڭ كەلسە، ءوز ءتىلىڭدى ۇيرەن!" دەپ ۇقتى­رۋىمىز كەرەك. وكىمەت اشىپ بەرىپ جاتقان مەك­تەپكە نەمەرە-شوبەرەلەرىمىز سىيماي، وكىمەت­تەن تاعى مەكتەپ اشۋدى تالاپ ەتىپ جاتۋعا ءتيىسپىز. پاتريوتيزم دەپ، مە­نىڭشە، سونى ايتادى.

سونان سوڭ ءوزى دە قازاقشا وقىپ، قا­زاق­­شا ءبىلىم الىپ جاتقان ستۋدەنتتەردى، باس­ق­ا دا وقۋشى جانە جاي جاستاردى "قا­زاق ءتىلىن قورعاڭدار!" دەپ ميتينگىگە، اشىق الاڭداعى جيىنعا قايتا-قايتا شاقىرۋدى، وعان بارماعانداردى جازعى­رۋدى دوعارۋ كەرەك. ءويت­كەنى، ونداي ءتاسىل ەندى تىلگە زيانىن تيگىزىپ، وعان ءاتۇستى قا­راتۋعا اينالدى. عالىمدار، ءتىل ۇيرە­تە­تىن ۇستازدار سول ادەت پەن ساياساتتى ءبۇر­كەنىپ، قازاق ءتىلىن زەرتتەۋدى، دا­مىتۋدى، ءتىل زاڭ­دىلىقتارىن ساقتاۋدى جىلى جاۋىپ قويا­تىن بولدى. كۇنى كەشە عانا "ەل بىرلىگى دوكتريناسىنا" بولا جاستار مەن ءتىل جا­ناشىرلارىن بىرگە دۇرلىك­تىر­دىك. "دوك­تري­نا "قازاقستاندىق ۇلت" دە­گەن­دى ەنگىزگەلى جاتىر", دەپ ەلدى ال­دا­دىق. شىن مانىندە، ول قۇجاتتا ونداي پيعىل دا، ءسوز دە جوق بو­لاتىن. جاستار ءبى­راق سو­عان سەندى، ەردى. دەمەك ولاردا ءالى تىلدىك تە، ساياسي دا بەرىك تۇعىر جوق. ءوز كوزى جەت­پەگەنگە دە، ەگەر دۋ-دۋدى بەدەلدى ءبى­رەۋ باستاسا ويلانباستان ەرە بەرەدى. ون­­داي جاستار دا، ونداي جاس­تاردى ەلىك­تى­رە­تىن بەدەلدىلەر دە ەل بىرلىگى ءۇشىن وتە قاۋىپتى.

ميتينگىمەن، قارسىلىق جيىندار­مەن بيلىكتى قورقىتتىق دەپ ماقتانۋ ابەستىك. ولار ونىڭ كەز كەلگەنىنەن قور­­قۋعا ءتيىس، سەبەبى ولارعا ءوز باعدارلا­ما­سىن جۇزەگە اسى­رۋ ءۇشىن تەك تىنىشتىق كەرەك. سوندىقتان ول ەلدىڭ دۇرلىگۋىنەن قورقۋعا مىندەتتى دە.

قازاق تىلىنە شىن جانى اشيتىن ادام "قازاق تىلىندە اناۋ نەگە سويلە­مەيدى، مىناۋ نەگە سويلەمەيدى" دەگەندى العا تارتقانشا، اۋەلى قازاق ءتىلىنىڭ تامىرىنا تاۋەلسىزدىك العالى بەرگى 20 جىل بويىنا ءۇن-ءتۇنسىز زيانىن تيگىزىپ كەلە جاتقان ءتىل زاڭىن بۇزدىرۋعا كۇش بىرىكتىرۋى كەرەك. ال ول قان­داي زاڭ؟ ول 1957 جىلى 5 ماۋسىمدا بەكى­تىلگەن، كەيىن قازاق سسر جوعارعى سوۆەتىنىڭ پرەزي­ديۋمى 1983 جىلدىڭ 25 تامى­زىندا "قا­زاق ءتىلى ورفوگرا­فياسىنىڭ نەگىزگى ەرە­جەلەرىنە وزگەرىستەر مەن تولىقتىرۋلار ەنگىزۋ تۋرالى" قابىلداعان قاۋلىسى. ونىڭ 18-بابىندا بىلاي دەلىنگەن: "ورىس تىلىنەن ەنگەن اتاۋ سوزدەردىڭ تۇل­عاسى ساقتالىپ، ورىس ور­فو­گرافياسى بوي­ىنشا وزگەرتىلمەي جازىلادى".

قۇداي-اۋ، ءوز الدىنا دەربەس قازاق ءتى­لى وزگە ۇلتتىڭ ءسوزىن سول ۇلتتىڭ ور­فو­گرافياسى بويىنشا وزگەرتپەي جازاتىن بولسا، وندا ونىڭ نەسى قازاق ءتىلى؟ وس­ىنداي ماسقارا­لىققا توزە وتى­رىپ، قازاق ءتىلىن الدەكىم­دەر­دەن قورعايمىز دەپ قوپاڭداۋدىڭ ءوزى كۇلكىلى ەمەس پە؟

ءتىلدىڭ تامىرىنا بالتا شاۋىپ وتىرعان نەگىزگى سەبەپكە قارسى شىقپاي، انشەيىن ماسەلەنىڭ بەتىن عانا قال­قۋىمىز قانداي بىلىمدىلىك؟

ءتىلدىڭ بولاشاعى الدەكىمدەردىڭ ءاي­تەۋىر بىتىپ-شاتىپ سويلەۋىندە عانا ما ەكەن؟ سويلەۋ اياسىن كەڭەيتۋ ءبىر باسقا دا، ءتىلدىڭ ۇلتتىق ەرەكشەلىگىن، تەگى مەن نەگىزگى زاڭىن ساقتاۋ ءبىر باسقا ەمەس پە؟

الاشاپقىن ميتينگىلەر، ۇرانداعان جي­ىندار تىلگە نەگىزگى زيانى ءتيىپ وتىر­عان وسى ماسەلەنى ۇنەمى قالقالاپ قالىپ وتىر. سول ەرەجەنىڭ سالدارىنان ەجەل­گى ءتۇ­رىك ءسوز­دەرى بولىپ تابىلاتىن "يو­عۇرت", "قاپتان", "ىشتان", "جير", ء"ۇت­ىك", "تاۋار" سەكىلدى ءوز ءسوز­دەرىمىزدى دە ور­ىس ورفو­گرافياسى بويىن­شا وزگەرتپەي جازىپ كەلە جاتىرمىز (م.قاشعاريدىڭ ءحى عاسىرداعى "تۇرىك ءسوز­دى­گىن" قاراڭىز).

بۇل نەنى كورسەتەدى؟ ءتىل ماسەلەسىن ەشبىر ميتينگ، ەشقانداي الاڭعا شىعۋ تۇبەگەيلى وزگەرتپەيدى، قايتا ونى ساياسات­تاندىرىپ، ساپا­سىن، عىلىمي نەگىزىن شاي­قالتادى، وسال­داتادى. عىلىمي نە­گىزگە ارقا سۇيەمەگەن ءتىل توزادى، بۇ­زى­لادى. ەگەر جوعارىداعى زاڭعا سۇيەنسەك، ءبىزدىڭ "پويىز", ء"نول", ء"نومىر", ء"ارتىس", "ستان­سا", ء"رول" دەپ قازاق ءتىلىنىڭ ءۇن­دەستىك زا­ڭىنا (سينگار­مونيزم) سۇيەنىپ ءسوي­لەۋىمىز بەن جازۋىمىز دا قاتە بولادى. سول ءۇشىن جا­ۋاپ­قا تارتىلۋىمىز دا مۇمكىن. مەن جاقىندا سول ءۇشىن جازالاندىم دا.

ەگەر قازاق ءتىلىنىڭ بۋىن ۇندەستىگىنە سۇيەنسەك، "مينيستر" ءسوزى قازاق ءتىلىنىڭ بۋىن زاڭىنا قايشى: مي-نيستر. ءار بۋىندا ءبىر عانا داۋىستى دىبىس بولۋعا ءتيىس جانە اتاۋ ءسوز­دەردىڭ ەشبىر بۋى­نىندا ءۇش، ودان دا كوپ داۋىسسىز دىبىس قاتار كەلمەۋى ءتيىس، سون­دىقتان بۇل ءسوزدىڭ قازاقشا ءمى-ءنىس-ءتىر بولىپ ايتىلۋى دا، جازىلۋى دا زاڭدى. مەن ءسويتىپ جازىپ كورىپ ەم، مىنىستىرلىكتەن: "ەگەر ءويتىپ جازعانىڭىزدى توقتاتپاساڭىز، كەلەسى جىلى تەندەرگە قاتىستىرمايمىز", دەگەن قاتاڭ ەسكەرتپە الدىم.

ارينە، جوعارىداعى زاڭ بويىنشا ونىكى دۇرىس: ورىس ءسوزىن ورىس ورفو­گرافياسى بو­يىن­شا جازۋعا ءتيىسپىز. بۇل جاعىنان كەلىسپەۋ قيىن. بۇل - قازاق ءتى­لىنىڭ وزىندە اتاۋ ءسوز بويىنشا ءوز زاڭى جوق دە­گەن ءسوز. مىنە، ماسەلەنىڭ عىلىمي ءارى زاڭ­دىق نەگىزى قاي­دا جاتىر. شىنداپ كەلگەندە بۇعان "قازاق ءتىلى ورفوگرا­فيا­سى­نىڭ نەگىزگى ەرە­جە­لەرىن" قايتا جا­سا­ماي وتىرعاندار باستان-اياق كىنالى. ولار قازاق ءتىلىنىڭ تامىرىنا بالتا شاۋىپ وتىرعان بۇل ەرەجەنى وزگەرتۋدىڭ ورنىنا لاتىن ءالىپ­بيىنە كوشكەنىمىز دۇرىس دەگەن ماسەلەنى كوتەردى. ءتىپتى ورىستار دا لاتىنعا كوش­كەلى جاتىر دەپ سوقتى. ال لاتىنعا كوش­كەندە، ءتىلىمىز مۇلدەم ماسقاراعا ۇشى­رايتىن ەدى. قازىرگە دەيىن قازاقستاندا ءتىلى، ءدىنى بولەك حالىقتار بىرگە تۇرىپ كەلسە، ەندى وعان ءارىپى بولەكتەر قوسى­لاتىن ەدى دە، ەل بىرلىگىنە ۇلكەن سىزات ءتۇس­كەن بولار ەدى. ويتكەنى، ءبىز لاتىنعا كوش­تى ەكەن دەپ، قازاق­ستان­داعى ورىس مەك­تەپتەرى وعان كوشە سالمايدى عوي. سون­دا قازاق مەكتەبىندە وقي­تىن قازاق با­­لالارى لاتىنشا جازىپ، ورىس مەك­تە­بىندە وقيتىن قازاق بالالارى كيريل ارىپىمەن جازىپ، جوق جەردەن قازاق جاس­تارىنىڭ ءوزىن جىك-جىك ەتكەن بولار ەدىك. ولار­دىڭ قازاقشا ۇيرەنۋى تىپتەن قيىنداي تۇسكەن بولار ەدى.

جوعارىدا اتالعان زاڭنىڭ ەندى 19-با­بىنا قاراساڭىز: "اراب، پارسى ءتىل­دە­رىنەن ەن­گەن سوزدەر وزگەرىپ، سول قالىپ­تاس­قان كۇي­ىن­دە جازىلادى" - دەپ كورسە­تىلگەن.

كورىپ وتىرسىز عوي: ورىس ءسوزى وزگەر­مەي جازى­لادى دا، وزگە ەلدىڭ ءسوزى وزگەرە بەرەدى. ءبىر زاڭدا ەكى ءتۇرلى پرينتسيپ. ءجا­نە ورىس ءتى­لىنە وزگە ەلدىڭ ءتىلىن تەڭگەرمەۋ ءپرينتسيپى.

وسى ەكى باپتىڭ ەلىمىز تاۋەلسىزدىك ال­ع­ان جيىرما جىل بويى وزگەرتىلمەي كەلۋى قازاق تىلىنە شىن مانىندە جانى اشيتىن بىردە-ءبىر عالىمنىڭ جوق ەكەنىن دالەل­دەمەي مە؟ وسىلاي ەكەنىن بىلە-سەزە تۇ­رىپ، ءوزىمىز ورىس ورفوگرافياسىمەن جا­زۋ­دى تالاپ ەتە تۇرىپ، نەمەنەسىنە ءتىل-ءتىل دەپ وزگەلەرگە ەدىرەڭدەي بەرەمىز؟

بۇل زاڭدى "شەت تىلدەن ەنگەن اتاۋ ءسوزدىڭ ءبا­رى دە قازاق ءتىلىنىڭ ءوز زاڭىنا، ياعني ءۇن­دەس­تىك زاڭىنا باعىندىرىلىپ جازىلادى" دەپ وزگەرتپەيىنشە، ءسويتىپ ءتىلىمىزدىڭ عىلىمي نەگىزىن جاساپ الماي­ىنشا، ءتىلدى قورعايمىز دەپ ميتينگىگە شىعۋىمىز، جاستاردى الاڭعا جىبەر­مەدى دەپ، وقۋ ورىندارىنىڭ باسشى­لا­رىمەن ارازداسۋىمىز، جازۋ­شىلار ميتينگىگە كەل­مەدى دەپ، ءوزدى-ءوزىمىز وكپەلەسۋىمىز - تەكتەن-تەككە ەل بىرلىگىن شايقالتاتىن، تەك باس ارازدىعىمىزدى قوزدىراتىن ءارى قاۋىپتى، ءارى ماسەلەنى ءدال كوتەرە بىلمەگەن ارەكەتتەر. قازاقتىڭ ءوزىن ءبىر-بىرىنەن الىستاتاتىن مۇنداي ارەكەتتەرگە بارۋ - ول دا الاۋىز­دىق­تى اسقىندىرۋ.

بايسالدى، بايىپتى، ساليقالى بولۋ­دى باس­شىلىققا الىپ، ەلدىڭ، ءتىلدىڭ ءىر­گە­سىن شىن ءمانىن­دە نىعايتاتىن جاعداي­لاردىڭ ءتوڭى­رە­گىن­دە بىرلەسىپ قىزمەت جاساۋدىڭ مادەنيەتى مەن وركەنيەتتى ادىستەرىن مەڭگەرەتىن كەزىمىز دە بولدى-اۋ دەپ ويلايمىن. سەبەبى، تاۋەل­سىز­دىكتىڭ نەگىزگى تىرەگى - بىلىمدىلىك پەن ءما­دە­نيەت­تىلىك. ەلىمىز ءوسىپ، وركەندەپ جاتقاندا، ءبىز دە ءوسىپ، وركەنيەتكە جەتىپ جاتقا­نىمىز ءجون عوي. باسىمىزعا باق بوپ قونعان تاۋەل­سىز­دىكتى تۇس-تۇستان تۋلاقشا تارتقىلاماي، ونىڭ قازانىنا ءبىر ءتۇيىر ءدان بولسا دا شامامىز كەلگەنىنشە قوسا بەرگەنىمىز قاجەت ەمەس پە؟

قازاقستان حالقى اسسامبلەياسىنىڭ ءتو­ڭى­رە­گىندە دە ءۇيىپ-توگىپ سوگەتىن سوزدەر اي­تىلىپ ءجۇر. "ەش ەلدە جوق، كونستي­تۋتسيامىزدا جوق" دەگەندى العا تارتىپ، ول ۇيىمدى الدە­بىر قۇبىجىقتاي كور­سە­تۋگە تىرىسىپ جانە سولاي سويلەۋدى ەل قامىن جەگەن باتىرلىققا بالاۋ - ول دا ساياساتقا تەرەڭ بويلاماۋ.

ەش ەلدە جوق بولسا، بولماي-اق قوي­سىن. قازاقستاننىڭ جاعدايى الەمنىڭ ەش­بىر ەلىنە ۇقسامايدى، سوندىقتان ۇلت­تار اراسىنداعى ءتۇسى­نىستىكتى باسشىلىققا الاتىن بۇل ۇيىم وتە يگىلىكتى ىستەردى اتقارىپ وتىر. ەلىمىزدە تۇرىپ جاتقان ەتنوستار سول ۇيىم ارقىلى ءوز مادە­نيە­تىن، ادەت-عۇرپىن دامىتىپ، قازاق حال­قىنىڭ مادەنيەتى مەن تىلىنە ۇلكەن قۇر­مەتپەن قاراۋدى ۇنەمى باستى ماقسات ەتىپ كە­لە­دى. قازاقستانداعى حالىقتاردىڭ ءوز­ارا تاتۋ تۇرۋىنا بۇل ۇيىم ۇلكەن ىقپال ەتۋدە. ء"سوزىڭدى بىرەۋ سويلەسە، اۋزىڭ قى­شىپ با­را ما؟" دەمەي مە قازاق، ەلدىڭ اۋىزبىرلىگىن ساق­تاپ، ءار ەتنوس ءوز ءما­سە­لەسىن وسى ۇيىم ار­قى­لى ىڭ-دىڭسىز شە­شىپ جاتسا، وعان قارسى بولۋ قاي ساس­قانىمىز؟

تەكتىلىك، ادەپتىلىك، شەكتەن اسپاۋ، ەلدىڭ قا­سيەتتى رامىزدەرىن سىيلاۋ، ولارعا ءتىل تيگىز­بەۋ سەكىلدى ەجەلدەن ۇلتىمىزعا ءتان ىزگى ءداس­تۇر­دى دە اياق استى ەتىپ، جاڭا انۇرانىمىزعا سىن ايتقان پىكىردى دە وقىدىق. باسقالار انۇرانىمىزعا، تۋى­مىزعا، ەلتاڭبامىزعا ءتىل تيگى­زىپ جاتسا، وعان اشىنا قارسى شىعىپ، سونىڭ قو­لىندا ءولۋدىڭ ورنىنا ءوزىمىز ءويتىپ سوكەت قىلىق كورسەتكەنىمىز ەلدىك مۇددە دەگەندى ءالى قانىمىزعا سىڭىرە الماي ءجۇر­گە­نىمىزدەن دەپ بىلەم. ەلدىك ءرامىز­دەرىمىزدى سىنايىق، اتا-بابامىزعا عايبات ايتاي­ىق، سوندا ءبىز قاسيەت تۇتاتىن نە قالادى؟

الدەكىمدەردىڭ اتا تەگىنە ءتىل تيگىزۋ، كەكە­تۋ، مۇقاتۋ، تاريحي نەگىزگە سۇيەن­بەس­تەن سەگىز سەرىنى، قاراساي مەن جام­بىل­دى، ساكەن مەن ءسابيت­تى، قازىبەك بەكتى، تاعى باسقالاردى، ءتىپتى ابايدى دا ءبىر جاعىنان قارالاپ سويلەۋ، ەكىن­شى جاعى­نان كەشە عانا گولوششە­كيننىڭ قاسىندا وتىرىپ ەلىمىزدى اشتىقتان قىرۋعا قا­تىسقان ادامداردى "حالىق جاۋى" دەگەن ات­پەن اتىلىپ كەتكەنىنە عانا بولا "قا­زاقتىڭ ارداقتىلارى" دەپ اتاپ، ولارعا كوشە اتىن، تاعى باسقا دا ءىلتيپات جا­ساۋدى سۇراۋ - بۇل دا ارىدەن ويلانباي­تىن­دار­دىڭ ارەكەتى. گولوششەكين دە 1941-جىلى حالىق جاۋى رە­تىن­دە اتىلىپ كەتكەن، ونى دا جازىقسىز قۇربان بولىپ كەتتى دەپ اقتايمىز با سوندا؟

ايتۋدىڭ، سىناۋدىڭ، ايىپتاۋدىڭ - ءبارىنىڭ قازاقى ادەبى مەن ءجونى بار. قازاق ءجو­نىن تاۋىپ، ادەبىن ساقتاپ، ءولىنى دە ايىپتايدى. ايتا بىلسەڭ، بارىنە تىيىم جوق، تەك ءبارىنىڭ قازاقى ءجون-جوسىعى بار.

وسى جاعدايلاردى ويلاپ قاراسام، ءبىزدىڭ زيالى قاۋىم ورتاسىندا قازاقتىق مىنەز-قۇلىقتان گورى قازاقستاندىق مىنەز-قۇلىق با­سىم ەكەنىن اڭعارام. كەڭەس وكىمەتى كەزىندە قا­لىپتاسقان ۇلت قامىن ويلاماي سويلەۋ ادەتى ءالى بىزدەن ارىلعان جوق. ۇلت ماقساتى كو­بىنە-كوپ اياعىمىزدىڭ استىندا جاتادى دا، سون­دىقتان ونى ءبىز كورمەيمىز. ۇلتتىڭ ۇستىندە تۇرىپ سويلەيمىز. ال ۇلت ۇنەمى توبەمىزدە تۇرۋ كەرەك. ۇلت ءۇشىن ولمەي-اق قويايىق، بالا-شاعامىزدى قۇربان­دىق­قا شالماي-اق قويايىق، بىراق تاۋەلسىز مەملەكەت قۇرىپ، ەتەك-جەڭىمىزدى ەندى-ەندى جيناپ جاتقاندا، اقىلىمىز بەن اتا­عىمىزدى شاتاق شىعارۋ مەن اتاق شى­عارۋعا جۇمساماي، "ساقتا قازاق ءبىر­لىگىن!" دەگەن بۇقار با­بامىزدىڭ تىلەگىنە جۇمساعانىمىز ءجون دەپ ويلايمىن.

«ەگەمەن قازاقستان»

 

0 پىكىر

ۇزدىك ماتەريالدار

سىني-ەسسە

«تالاسبەك سىيلىعى»: تالقاندالعان تالعام...

اباي ماۋقاراۇلى 1495
بىلگەنگە مارجان

«شىعىس تۇركىستان مەملەكەتى بەيبىت تۇردە جوعالدى»

ءالىمجان ءاشىمۇلى 3266
ءبىرتۋار

شوقاننىڭ ءازىل-سىقاقتارى

باعدات اقىلبەكوۆ 5613