مەر كيىمىڭدى شەش دەگەن جوق قوي، سەر!
الماتى قالاسىنىڭ اكىمى (مەرى) باۋىرجان بايبەكتىڭ ءسوزىن كوشە بويىندا جاسىل كەۋدەشە كيىپ الىپ، كولىكتەرگە ىڭعايلى ورىن تاۋىپ بەرەتىن ەلۋ تەڭگەلىك «پاركوۆششيك-سەرلەر» قۇلاعىنا ىلمەي مە؟ بىلدەي اكىمنىڭ بۇيرىعى نەلىكتەن ورىندالماي جاتىر؟
ءيا، ەستەرىڭىزدە بولار قالا اكىمدىگى 1 قاراشادان باستاپ جول جيەگىندەگى "پاركوۆششيك-سەرلەردىڭ" بولمايتىنىن ايتىپ، ءسۇيىنشى سۇراعان ەدى. سول كەزدە «شىلدەنىڭ شىلىڭگىر ىستىعىنا شىجىپ، قاڭتاردىڭ قاقاعان ايازىنا توڭىپ، ەلۋ تەڭگە ءۇشىن دەنساۋلىعىنان ايرىلىپ، ناپاقا ايىرىپ جۇرگەن قازاقتىڭ قارا بالالارى جۇمىسسىز قالاتىن بولدى-اۋ» دەپ ۋايىمداپ ەدىم.
سونىڭ اراسىنشا تاعى ءبىر وي كيىپ كەتتى. «نەگە ءبىزدىڭ قارا بالالارىمىز قايىرشىعا ۇقساپ، ءار كولىككە الاقان جايۋى كەرەك. قازاقتىڭ جىگىتى ءوز ەلىندە «ەسەكتىڭ ارتىن جۋىپ جۇرگەنى» ءۇشىن نامىستانۋى كەرەك قوي. باۋىرجان بايبەك بالكىم قازاق جىگىتتەرىنىڭ وسىنداي ءحالىن كورگىسى كەلمەيتىن شىعار». كىم ءبىلسىن! ايتەۋىر «پاركوۆششيك-سەرلەردى» الىپ تاستايمىن» دەدى. ولاردى الىپ تاستاسا دا، الىپ تاستاماسا دا ماعان، بىزگە – ءبارىبىر.
ءبارىبىر ەمەس ەكەن-اۋ! كۇندە وسىلارعا ءوز ەركىممەن ەلۋ، كەيدە ءجۇز، ياكي ەكى ءجۇز تەڭگە بەرەمىن. ويتكەنى، ەرتەدەن كەشكە دەيىن جۇمىستا قامالىپ وتىراتىن مەن بەيباقتىڭ جان ادامعا جاقسىلىق جاساۋعا ۋاقىتىم جوق. ۋاقىتىم عانا ەمەس، تيىنىم دا ساناۋلى... ال، مىنا جىگىتتەرگە «ساداقا» بەرسەم، بىرەۋگە تەڭدەسسىز پايدا تيگىزگەندەي مارقاياتىنىم بار. بۇلار دا ماعان ابدەن ۇيرەنىپ الدى. مەن كەلە جاتسام، اعالاپ، ەمەن-جارقىن امانداسىپ، تۋىسىن كورگەندەي قۋانىپ قالادى. كەيدە ازىلدەسەتىنىمىز بار.
– سەر، قاي ۋاقىتتا قايتاسىز؟ – دەيدى قۋتىلدى بىرەۋى.
– مەر، رۇقسات ەتكەندە، – دەيمىن مەن.
مەر دەگەنىم باستىعىم عوي. ەكەۋمىز ەزۋىمىز قۇلاعىمىزعا جەتكەنشە كۇلەمىز. سوسىن مەن: «باۋىرىم، مەنى «سەر» دەۋىڭدى قوي. ناعىز «سەر» سەن بولۋىڭ كەرەك. قازاقتىڭ جىگىتتەرى «پاركوۆششيك» بولماۋى كەرەك» دەيمىن. جۇرەگىنە وت سالعىم، نامىسىن جانىعىم كەلەدى عوي، باياعى. «ەكى بالام بار ەدى، سولاردى اسىراۋ كەرەك» دەيدى ول. ەكەۋمىز دە ءۇنسىز قالامىز. ءوز ەلىمىزدە ءجۇرىپ، قۇل-قۇتاننىڭ جۇمىسىن ىستەيتىنىمىزدى، قايىرشىداي الاقان جايىپ كۇنەلتەتىنىمىزدى ويلاپ تۇرىپ، تەمەكىنىڭ ءتۇتىنىن بۇرق-بۇرق ەتكىزەمىز دە، اۋىر كۇرسىنەمىز. ماناعى كۇلكى زىم-زيا...
كەشە كەشكىسىن ۇيگە قايتپاق بولدىم. «پاركوۆششيك-سەرىم» جۇگىرىپ كەلدى. ۇستىندەگى جاسىل كەۋدەشەسى جوق. «سەنى كولدەن ايىرعان، لاشىن قۇستىڭ ەكپىنى» دەپ جىرلاعان ماحامبەت ەسىمە ءتۇسىپ، «سەنى كيىمنەن ايىرعان، بايبەك باتىردىڭ ەكپىنى مە؟» دەدىم كۇلىپ...
– ءيا، اعا! باستىعىم شەشكىزىپ تاستادى، – دەيدى.
ۇيگە قايتىپ كەلە جاتىپ، جول جيەگىنە قارايمىن. باياعى جاسىل كيىمدىلەردىڭ ءبىرى جوق، بىراق قاراپايىم كيىمدەگى «پاركوۆششيكتەر» ءجۇر.
باۋىرجان بايبەك ءداپ ءبىر «پاركوۆششيكتەردىڭ كيىمىن شەش» دەپ بۇيرىق بەرگەن سياقتى ەلەستەيدى ەكەن.
قوش! ادام بولعان سوڭ، ويلايمىز. ويلاعان سوڭ، اقيقاتقا ءبىر تابان جاقىنداي تۇسەمىز. «الماتى قالاسىنىڭ اكىمدىگى «پاركوۆششيك-سەرلەرمەن» نەگە ايقاسىپ جاتىر؟ بۇل سۇراققا جاۋاپ وڭاي تابىلا كەتتى.
«قالاداعى زەرتتەۋ جۇرگىزىلگەن 42 اۆتوتۇراقتان 1 ساعات ىشىندە 305 مىڭ 500 تەڭگە تۇسكەن. ال تۇراقتا 4 مارتە اۋىسقان اۆتوكولىكتەردەن 1 تاۋلىك ىشىندە جينالعان اقشا كولەمى – 1 ملن. 222 مىڭ تەڭگە بولماق. ەندى ەسەپتەي بەرىڭىز، ەگەر اۆتوتۇراق 1 تاۋلىكتە ءدال وسىلاي اقشا تاباتىن بولسا، ول 1 جىل ىشىندە 446 ملن. 30 مىڭ تەڭگە جاسايدى دەگەن ءسوز. ال بۇل قاراجاتتىڭ قانشا بولىگى قالا قورجىنىنا تۇسەدى؟! ول ءبىر اللاعا عانا ايان»، – دەپ جازىپتى «الماتى اقشامى» گازەتى.
باسە، باسە! ماسەلەنىڭ ءتۇيىنى قالانىڭ بيۋدجەتىن تولىقتىرۋعا كەلىپ تىرەلەدى ەكەن عوي. دەمەك، از ۋاقىتتا قالا كوشەلەرىندە اۋەجايداعىداي تەرمينالدار ورناتىلا باستاۋى مۇمكىن دەگەن ءسوز. ءدال باتىستىڭ قالالارىنداعىداي...
«پاركوۆششيك-سەرگە» اقشا شىعىندامايتىن بولدىق» دەپ قۋانعان تۇرعىندار، دايىندالا بەرىڭىزدەر!
قالانىڭ بيۋدجەتىنە كومەك كورسەتەسىزدەر...
بۇگىن "پاركوۆششيك-سەر" كيىمىن شەشتى، ال ءبىز بۇعان دەيىن بەلگىسىز بىرەۋلەرگە "شالبارىمىزدى شەشىپ بەرىپ" ءجۇرىپپىز...
ءشارىپحان قايسار
Abai.kz