"ادامدى جالعىزدىق شارشاتادى ەكەن. جەتى جىلدان بەرى جالعىزباستى انامىن. ءسۇيىپ قوسىلعان كۇيەۋىمنىڭ ءبىر ۇرعانىن كوتەرە الماي، قىزۋلىققا سالىنىپ، اجىراسىپ كەتىپ ەم، بۇگىندە سول شەشىمىمە قاتتى وكىنىپ ءجۇرمىن. سىرتىمنان باقىتتى جانعا ۇقساعانىممەن، ىشىمنەن وكىرىپ جۇرگەنىمدى كىم ءبىلسىن... 

ەكى كوزقۋانىشىم بار. قىزىم 9 جاستا، ۇلىم 7-گە تولادى. اكەسىز ءوسىپ كەلەدى. وتىرىگىمە سەنگەن ەكەۋى اكەلەرىنىڭ جانى جۇماقتا ءجۇر دەپ ويلايدى. جۇما سايىن قىزىم: "توقاش ءپىسىرىپ، اكەمىزگە قۇران باعىشتايىق!" دەگەندە ءوزىمدى كۇناhار انا سەزىنىپ، بەزىنىپ كەتەمىن. ولار اكەلەرىنىڭ ءتىرى ەكەنىن، سىرتتارىنان كورىپ، قىزىعىپ، ماڭگى بىرگە بولۋدى ارمانداپ، بارىنشا كومەك قولىن سوزىپ جۇرگەنىن قايدان ءبىلسىن. اكەلەرى بار تاپقانىن مەن ارقىلى ەكى قوشاقانىنا بەرۋدەن جاڭىلعان ەمەس. ول ءالى كۇنگە وتباسى قۇرعان جوق. ءتىپتى تىرىسپادى دا. 

ال، مەن بولسام كورىنگەنمەن كوڭىل كوتەرەتىن كوڭىلشەك كەلىنشەك اتاندىم. سىراعا قۇمارتتىم، ءالى ارىلا الماي كەلەم سول ادەتتەن. 

اعا، ايتىڭىزشى، نە ىستەسەم بولادى؟ وتىرىك ءومىر سۇرۋدەن شارشاپ كەتتىم. كۇيەۋىمدى كەشىرسەم، مەنى اللا كەشىرەتىن شىعار-ءا، قالاي ويلايسىز؟ نەگە ۇندەمەيسىز؟ الدە ماس دەپ جيركەنىپ وتىرسىز با؟ 

... اعا، ماعان وسى جەردەن توقتاي سالىڭىز. راقمەت! ساۋ بولىڭىز، ايەلىڭىزدى ۇرماڭىز..."

ايدار سەيدازىم

Facebook-تەگى پاراقشاسىنان