جەكسەنبى, 24 قاراشا 2024
مايەكتى 5050 1 پىكىر 25 قازان, 2016 ساعات 11:22

قايراتتىڭ "سوڭعى ءسوزى". تالاس تۋدىرعان قوس ولەڭ

 

 

«اباي.كz» پىكىرتالاس الاڭىندا ماقالامىز جاريالانعان سوڭ، ءبىراز اڭگىمەنىڭ تيەگى اعىتىلدى. جازىلعان پىكىرلەردىڭ دۇرىسى بار، بۇرىسى بار، ءبىراز تياناقتى ويلار ايتىلىپتى، ءتىپتى، جەكە باسقا ءتىل تيگىزگەن جەلوكپەلەر دە جاسىرىنىپ قيقۋلاپتى. ونىڭ بارىنە جاۋاپ بەرۋ شارت ەمەس.

سولاردىڭ اراسىنان اتالى ءسوز ايتقان بەلگىلى عالىم، قوعام قايراتكەرى سوۆەت-حان عابباسوۆ اعامىز، ەلامان، الي دەگەن ازاماتتار قازاق حالقىنىڭ بىرلىگى ءۇشىن، جاس ۇپاقتىڭ تاربيەسى ءۇشىن ءبارىمىزدى ىنتىماققا شاقىرعان ەكەن. اسىرەسە، سابەڭنىڭ «ال، ەكى ماقالاداعى ايتىلىپ وتىرعان – قايشىلىقتار – سونشاما دابىرالايتىن ءىس ەمەس. ءجونىن ايتىپ ەكى نۇسقانى دا... قايراتتىڭ كىتابىنا ەنگىزگەن ءجون» – دەگەن توقتامىن مەن دە قۇپ كورىپ وتىرمىن.

ەندى عابباس قابىشۇلىنىڭ ماقالاسىنا كەلسەك... عابباس اعا، بويىڭىزعا قاراپ، ءوزىڭىزدى قارا نارداي مىقتى ەكەن دەپ جۇرسەم، كوڭىلىڭىز بالاداي نازىك ەكەن عوي. «ۇيگە كەلمەدى، ايتپادى...» دەپ، ءبىراز بۇرقىلداپسىز. وكپەڭىز ورىندى. باياعىدا الدى ارتىمىزعا قاراتپايتىن جاستىقتىڭ بۋىمەن ۇيىڭىزگە ەركەلەپ كىرۋشى ەدىك. تسك-نىڭ مۇشەسى-اۋ، «ارا» جۋرنالىنىڭ باس رەداكتورى ەكەن-اۋ دەگەن وي، ول كەزدە، «زىرقىراپ» تۇرعان باسىمىزعا كىرىپ تە، شىقپايتىن. ءسىز دە تۇسىنە قوياسىز. جەڭگەمىزدىڭ «الىسقا» تىعىپ قويعان ءتاتتى-ءدامدىسىن، وي، كەشىرىڭىز، «اششى-تۇششىسىن» ارقالاتىپ جىبەرۋشى ەدىڭىز. «اشارشىلىقتا جەگەن قۇيقانىڭ ءدامى ۇمىتىلا ما؟ جوق، ارينە. بىراق، قازىرگى ۋاقىت مۇلدە باسقا عوي، ادامداردى دا وزگەرتىپ جىبەردى. شاقىرماسا، بىرگە تۋعان باۋىرىڭنىڭ ۇيىنە دە بەيساۋات بارمايتىن بولدىق. ماقالانى كورسەتىپ، وزىڭىزگە كىرىپ-شىقسام با دەپ وقتالعانىم راس، بىراق باتپادىم. الدىڭىزدان وتپەگەنىم ءۇشىن – عافۋ وتىنەمىن، عابباس اعا! «جاقسىنىڭ اشۋى ءشايى ورامال كەپكەنشە» دەيدى عوي، ءسىزدىڭ ارقاشان مەيىرىم توگىلىپ تۇراتىن ءجۇزىڭىزدى ەشقاشان كىربىڭ شالماسىن دەيمىن.

تەك، وتىنەرىم، مەنى روللان سەيسەنباەۆتىڭ «ادۆوكاتى» دەپ بوسقا كۇيدىرمەڭىزشى! ءمۇيىزى قاراعايداي كىلەڭ مىقتىلارمەن ماسكەۋدە «وبەد» ءىشىپ، لونداندا «ۋجين» جاسايتىن ايگىلى جازۋشى ءبىز سياقتى جالاڭاياق جۋرناليسكە قاراپ قالماعان شىعار. وزدەرىڭىزدىڭ ارالارىڭىزداعى ادەبي داۋدى مەنسىز دە شەشىپ الارسىزدار.

ال، ء«وزىمىزدىڭ ماسەلەمىزگە» كەلسەك، مەن دە سىزگە تارتقان بىربەتكەي ەكەنىمدى جاقسى بىلەسىز – ايتقانىمنان قايتا قويۋ جوق. سوندىقتان، ءوز پىكىرىمدە قالامىن. بىراق، ءوزىڭىز ايتقانداي، ويلانا كەلە، وقىرمانداردىڭ دا وتىنىشتەرىن ەسكەرە وتىرىپ، ەكى ولەڭدى قاتار جاريالاۋدى ۇسىنىپ وتىرمىن. ءار اۆتوردىڭ ولەڭدەرىندە جوق شۋماقتاردى قىزىلمەن بوياپ كورسەتتىم. اق-قاراسىن وقىرمان ءوزى ايىرىپ الار.

وسىمەن، بۇل اڭگىمەنىڭ نۇكتەسىن قويساق، قولدايتىن بولارسىزدار، اعايىندار.

 

 قايرات رىسقۇلبەكوۆ 

 

       اقتىق ءسوز

 

ەلبەڭ-ەلبەڭ جۇگىرگەن،
ەبەلەك وتقا سەمىرگەن
ارعىماق مىنگەن جاراتىپ،
اق ساۋىت كيگەن تەمىردەن،
الاتاۋداي بابالار،
ارۋاعىڭمەن جەبەي كور!

ۇلى لەنين بابامىز
قاتارعا تەڭ دەپ تارتقان سوڭ،
كومپارتيا باسقارىپ،
دوستىق وتىن جاققان سوڭ،
اعا دەدىك ورىستى،
ادىلدىگى جاققان سوڭ.
ال ەندى قازىر نەتكەن كۇن،
ورىستان ىنساپ كەتكەن كۇن.
تىزەسى قاتتى باتقان سوڭ،
شىداماستان اقىرى،
قارعىس اتقان الاڭدا
قارعىس اتقىر تۋعان كۇن.

قايمانا قازاق قامى ءۇشىن
قارۋسىز شىقتىق الاڭعا.
الىستان اسكەر الدىرىپ،
قىرىپ سالدى-اۋ تاباندا.
سويلەسەم داۋسىڭ جەتپەيتىن
كەز بولدىق مىناۋ زامانعا.
شوۆينيزم ەدى عوي
باستى سەبەپ جانجالعا.
ەكى ءجۇزىڭ قىرىلىپ،
ەكى ءجۇزىڭ ۇرىلىپ،
ەكى ءجۇزىڭ سوتتالىپ،
جوقتاۋسىز كەتىپ باراسىڭ،
قاتارىم جۋساپ قالعاندا،
قىرشىنىمنان قيىلىپ،
سولارمەن بىرگە ولسەمشى-اي!
ارتتا قالعان اتا-انام،
ارۋلاپ قولدان كومسەڭشى-اي!

تۇتقىنعا ءتۇستىم جاۋتاڭداي،
جولاماي ەشكىم قاسىما.
بارا قالساڭ، سالەم ايت،
سىرتتاعى قۇربى-دوسىما.
«اقتىق ءسوزىڭ نە؟» دەگەن
بۇگىن قويدى سوت سۇراق.
ايتايىن ونى حالقىما:
جوق پيعىل مەندە جاسىماق.
قورلاي دا بەرىپ قايتادان،
تيتىققا ورىس جەتپەسىن.
تۋعان جەردىڭ نامىسى،
بوتەن قولدا كەتپەسىن.
سالت-سانادان ايىرىلىپ،
اراقتان ۇرپاق ازباسىن.
ەل كوركەيتەر ازامات
قىزعانىشتان توزباسىن.
اباي تۋعان جەرىندە
بومباسىن اتوم جارماسىن.
قۇلىپتاستى قيراتىپ،
ولىگىڭدى قازباسىن.
ءوز ۇلتىڭنىڭ باسشىسىن
ورنىنان سۇيرەپ الماسىن.
ءۇمىت ەتكەن ماسكەۋدەن
قاراداي كوڭىلىڭ قالماسىن.
لەنين سالعان سارا جول.
قولداۋشىسىز بولماسىن.
بارلىق ۇلتپەن تەڭ بولىپ،
ەشكىمنەن كوڭىلىڭ قالماسىن.
ەندىگى جەردە باسىڭنان
بىرلىك پەن باق تايماسىن.
وسى ايتىلعان اقتىق ءسوز
تۋىڭ بولسىن ءاردايىم.
موينىما الىپ جالانى،
مەن بولايىن قۇربانىڭ.
باس-اياعى سول بولسىن
باسىڭا تۇسكەن قاتەردىڭ.
اقتىق ءسوزدى ەندى مەن
سوتقا دا ءبىر ايتايىن:

كۇنادان تازا باسىم بار،
جيىرما بىردە جاسىم بار،
قاسقالداقتاي قانىم بار،
بوزتورعايداي جانىم بار،
الام دەسەڭ، الىڭدار!
قايرات دەگەن اتىم بار،
قازاق دەگەن زاتىم بار.
«ەركەك توقتى – قۇرباندىق»،
اتام دەسەڭ، اتىڭدار!
مەن نە ەتەرمىن، نە ەتەرمىن،
مەن كەلمەسكە كەتەرمىن.
كورمەگەن، قوش بول، تاڭدارىم،
كورە الماي مەن وتەرمىن.
قوش، امان بول، ارتىمدا
اعايىن، تۋعان ازامات!
ارتىمدا قالعان اتا-انام،
ەل-جۇرتىم، ساعان امانات!

 

قازاق سسر جوعارعى سوتىندا وقىلعان كۇنى:

16 ماۋسىم، 1987 جىل

 

(1994 جىلى «اتامۇرا» باسپاسىنان جارىق كورگەن ك.تابەەۆتىڭ   «قايسار رۋحتى قازاق» كىتابىنا ەنگىزىلگەن)

 

توقتارحان ءشارىپجانوۆ

 

قوش بول، تاڭدارىم!

ەلبەڭ-ەلبەڭ جۇگىرگەن،
ەبەلەك اتقا سەمىرگەن،
ارعىماق مىنگەن جاراتىپ، 
اقساۋىت كيگەن تەمىردەن، 
الاتاۋداي بابالار! 
ارۋاعىڭمەن جەبەي گور!

 

قايمانا قازاق قامى ءۇشىن،
قارۋسىز شىقتىق الاڭعا.
الىستان اسكەر الدىرىپ، 
قىرىپ سالدى تاباندا.
سويلەسەم داۋسىم جەتپەيتىن،
كەز بولدىق مىناۋ زامانعا.

جالعاندا مىناۋ، جالعاندا، 
جەتكەن جان بار ما ارمانعا،
جانىڭدا جۇرگەن جولداسىڭ،
باسىڭا پالە سالعاندا،
قىرشىنىنان قيىلىپ،
قاتارىم جۋساپ قالعاندا،
سولارمەن بىرگە ولسەمشى-اي!
ارتىمدا قالعان اتا-انام، 
ارۋلاپ قولدان كومسەيشى-اي!

كۇنادەن تازا باسىم بار،
جيىرما بىردە جاسىم بار. 
قاسقالداقتاي قانىم بار،
بوزتورعايداي جانىم بار،
الام دەسەڭ، الىڭدار!
قايرات دەگەن اتىم بار،
قازاق دەگەن زاتىم بار،
اتام دەسەڭ، اتىڭدار!

 

سۋسىلداپ كەلىپ شەشىنگەن،
ەركەلەپ جاتىپ كوسىلگەن،
جار قىزىعىن كورە الماي،
ايمالاي الماي توسىنەن،
ارماندا كەتكەن مەن – بەيباق...

ايتىلعان ءسوزىم جەتەر دەپ،
الاڭعا لەك بوپ جيىلدىق.
قىرىپ سالدى ءاپ-ساتتە،
قىرشىنىمىزدان قيىلدىق.
تەڭ قۇربىم جوق قاسىمدا،
بالەنى باسقا سالعان سوڭ،
كەشەگى وتكەن بابالار
ارۋاعىنا سيىندىق!

قايعىنىڭ بۇلتى تورلادى،
اق جايىق-التاي اراسىن،
سەل باسقانداي سەندەلتىپ،
جۇرتىمنىڭ كونە دالاسىن.
امالىم جوق، كوتەردىم،
باسىما سالعان جالاسىن،
ەكى ءجۇزىڭ قىرىلىپ،
ەكى مىڭىڭ سوتتالىپ، 
كوك ءورىم كىلەڭ كوگەنكوز،
جوقتاۋسىز كەتىپ باراسىڭ.

مەن نە ەتەرمىن، نە ەتەرمىن؟
مەن كەلمەسكە كەتەرمىن.
كورمەگەن قوش بول، تاڭدارىم!

كورە دە الماي وتەرمىن.
موينىما تۇسكەن سالماقتى،
كوتەردىم، جۇرتىم، كوتەردىم،
ەركەك توقتى ─ قۇرباندىق،
باس-اياعى سول بولسىن،
باسىڭا تونگەن قاتەردىڭ.

 

جيىرما ءبىر جاسىندا،
كەجىمدەپ مىنگەن قازانات،
مەرت بولعان باشقۇرتتا،
اسىپ ءبىر تۋعان سالاۋات،
مەن دە كەتتىم دۇنيەدەن،
كەتىرەتىن بولعان سوڭ،
جالانى جاۋىپ جازالاپ،
قوش، امان بول ارتىمدا،
اعايىن-تۋعان ازامات!
ارتىمدا قالعان اتا-انام،
ەل-جۇرتىم، ساعان امانات!

 

 

«قازاق ادەبيەتى»،

16.09.2016 ج.

 

(2003 جىلى ء«ۇش قيان» باسپاسىنان شىققان ت.ءشارىپجانوۆتىڭ

«قالدىردىم مۇرا حالقىما» دەگەن كىتابىنا سىلتەمە بەرىپ جاريالاعان ع.قابىشەۆ)

 

 

 

قايىم-مۇنار تابەەۆ  

 Abai.kz

1 پىكىر

ۇزدىك ماتەريالدار

سىني-ەسسە

«تالاسبەك سىيلىعى»: تالقاندالعان تالعام...

اباي ماۋقاراۇلى 1498
بىلگەنگە مارجان

«شىعىس تۇركىستان مەملەكەتى بەيبىت تۇردە جوعالدى»

ءالىمجان ءاشىمۇلى 3268
ءبىرتۋار

شوقاننىڭ ءازىل-سىقاقتارى

باعدات اقىلبەكوۆ 5641