ء(وزىمنىڭ وزىممەن سۇحباتىم)

- كۇلكىڭ كوپ پە، كۇرسىنۋىڭ كوپ پە؟

- كۇلكىم كوپ دەسەم – كولگىرسىگەنىم، كۇرسىنىسىم مول-اۋ دەسەم – كۇڭىرەنگەنىم بولارىن سەزەم بە، ەكەۋىن دە ەشكىمگە كورسەتە بەرۋگە دە، ايتا بەرۋگە دە قۇلقىم جوق. مىناۋ وكىنىشى كوپ دۇنيەنىڭ وڭەشىنەن توگىلەتىن مول وكسىكتى ەستىگەن سايىن كۇلكىنىڭ ەرنى كەزەرەتىنىن كىم دە بولسا ۇقسا كەرەك. سودان سوڭ-اق كۇرسىنىستىڭ قىنجىلتقان قاقپاسىنان قالاي ەنىپ كەتكەنىڭدى بايقاماي قالۋىڭ تۇك ەمەس. قايعىسى ەزگەن، قاتىگەزدىگى ماڭدايدان سۇزگەن بۇگىنگى الاساپىران تىرلىكتىڭ ازاسى مەن قازاسىن مولايتقان ادىلەتسىزدىگى ورشىگەن تۇستا كۇلكىمەن ەرىكسىز قوشتاسۋعا ءماجبۇر بولعاندايسىڭ.

بىراق... سۇم كۇلكىڭ سۇمىراي ويىنىڭنىڭ دەلدالى بولارىن الدەبىر ايار ويدىڭ بەرەكەسىز ارەكەتىمەن سەزەسىڭ دە، جىمىسقى جىميۋدى بەت-جۇزىڭە جاپسىرىپ الا قويۋدان دا جالىقپايسىڭ. سول ارقىلى توبەڭنەن تومپەشتەگەن تاعدىرىڭنىڭ جۋان جۇدىرىعىنان جۇلىنىڭ ءۇزىلىپ كەتپەسە دە، جامالىڭدى جۋىپ اعاتىن زاپىران جاسىڭدى ەلگە كورسەتپەس ءۇشىن كۇلكىڭمەن كەپتىرىپ الا قوياسىڭ.

- كۇلە الماساڭ، قايتەسىڭ؟

- وندا ما... وزگەنىڭ وسەگىنە دە، اندەمدىنىڭ جەلكەدەن تۇيگەن كەسەگىنە دە كەكەسىن تانىتىپ قانا وزەگىڭدى ورتەپ بارا جاتقان جالىندى وشىرمەك بولعان دالباساڭمەن ءوزىڭدى ءوز وڭەشىڭە جۇمارلاپ تىعىنداي سال. ءورتىڭدى دە، دەرتىڭدى دە ەشكىمگە سەزدىرمەيسىڭ سوندا. وڭاشا جىلاپ وتىرىپ جاراتقان حاققا ءۇنسىز جالبارىنۋىڭا دا بولادى. وقشاۋلانا كۇلىپ وتىرىپ الدەكىمنىڭ ۇستاتپاي جۇرگەن الدەنەسىن ۋىسىڭا مىقتاپ تۇسىرگەندەي ەمىرەنۋىڭە دە بولادى. سوندايدا جىلاۋدىڭ كۇلگەننەن ابزال بولارىن بەلگىسىز ءبىر تۇيسىكپەن تۇسىنسەڭ دە، كەي-كەيدە كۇلۋدىڭ جىلاۋدان گورى جانىڭدى يسىنتەر كەمەلدىگىنە سۇيسىنەسىڭ. سۇيسىنەسىڭ دە، كەمسەڭدەگەن ەرىندى كەرىلگەن ەزۋمەن الماستىرىپ قۇلaعىڭنىڭ تۇبىنە جابىستىرا قوياسىڭ.

ال شىنتۋايتىنا كەلسەم، يتشىلەتكەن ينفاركتارىمدى، ءيىنىمدى ەزگەن ينسۋلتتارىمدى، قىلعىندىرعان قىل... (سول نەمەنىڭ اتىن اۋىزعا دا الماي-اق قويايىنشى), اۋىرعان باستى، اقساڭداعان اياقتى ۋايىمداۋ تۇگىلى ويلاۋدى مۇلدەم ۇمىتۋعا تىرىسام-اق. كوڭىلىڭدى كونشىتپەس، ءومىرىڭدى وگەيسىرەتەر سول كەسەل شىركىندەردى كەرەكسىز كاكىر-شۇكىردەي ەتىپ ەسىڭنىڭ ەسىگىنەن لاقتىرىپ تاستاساڭ، بۇگىنىڭ تۇرماق ەرتەڭىڭە دە ويناقتاعان لاقتاي بولىپ سەكىرىپ جەتەردەي سەنىم مەن سەزىمگە لىق-لىق بوگەسىڭ. ويتكەنى تابيعات-اناڭنىڭ شىن پەرزەنتى بولساڭ، سول تابيعاتتىڭ تامىلجىعان كۇندەرىنە تالپىنا ىلەسپەسكە ءاددىڭ جوق قوي. سول شاقتا كەۋدەڭدى كەرنەپ بارا جاتقان كۇش-قۋاتقا مولىققانداي اسەرگە شىم-شىم باتاسىڭ.

- سونىمەن ومىرگە كۇلىمدەپ ۇڭىلۋىڭنەن تۇنەرىپ ءتۇڭىلۋىڭ از بولعانى عوي؟..

- ءيا، ءا... سولاي دەسەم دە، الجاسپاۋىم مۇمكىن.

ءبىر عانا مىسال. اسقازانىمدى قاتەرلى ىسىك ءبۇرىپ، تىرلىگىمنىڭ تىنىسىن بۇعاۋلاي باستاعان سوڭ وتا جاساتۋعا كەلىسىمىمدى بەرىپ، ورتالىق اۋرۋحانادا جاتقام-دى. سول وتاسى بار بولعىردى ەرتەڭ جاسار دەگەن كۇنى تۋعان قۇدامنىڭ قارىنداسى كۇيەۋىمەن گەرمانيادان كەلە قالعانى عوي. الىستان اڭساپ جەتكەن تۋىستارعا جايىلعان داستارقانعا كوڭىلىمدى كوتەرمەككە تىرىسقان قۇدا-قۇداعيىم مەنى شاقىرماي ما. ارينە، ولار مەنى كەلە قويار دەپ ويلاماسا دا كەرەك، ەسىكتەن كىرىپ بارعانىمدا... ءارى تاڭدانىپ، ءارى قۋانىپ، ءارى ءۇرپيىسىپ قالعاندارىن سەزبەستەي ماۋباس ەمەسپىن عوي.

ءتوردىڭ توبەسىنە وتىرىپ الىپ، بىردە ءان سالىپ، بىردە ءازىل-قالجىڭدى گۋلەتىپ وتىرىستىڭ ءوڭ-شىرايىن كىرگىزىپ-اق جىبەرگەنىمدى بىلەمىن. ءبىر-اق كۇندىك عۇمىرىم قالار بولسا، ونى نەگە كۇلىمدەپ وتكىزبەيمىن دەگەن تىلەككە ەرىپ كەتسەم كەرەك... ءتۇننىڭ ءبىر ۋاعىندا پالاتاما كەلسەم، كەزەكشى دارىگەر دە، كەزەكشىنىڭ شاقىرتۋىمەن ءتۇن قاتىپ جەتكەن ءبولىم مەڭگەرۋشىسى مارقۇم نۇرتاس تا مەنى ەكى كوزدەرى ءتورت بولىپ، الاڭداپ كۇتىپ وتىر ەكەن. ولاردى دا ءازىل-قالجىڭمەن ساباسىنا تۇسىرگەنىم بار.

- سوندا دا بەلگىسىزدىككە الاڭداۋ، ىشكى تۇيسىككە ەلەڭدەۋ دەگەندى دە ءوزىڭ ايتقان ەسىڭنىڭ ەسىگىنەن شىعارىپ تاستايمىسىڭ؟

- بەلگىسىزدىككە الاڭدامايتىن، ۇرەيلى تۇيسىككە ەلەڭدەمەيتىن جان يەسى بولماۋى مۇمكىن ەمەس. مىناۋ شۋاعى مەن داۋىلى، جەڭىلى مەن اۋىرى مول جارىق جالعاننان قاس پەن كوزدىڭ اراسىندا جوق بولىپ، قۇردىمعا ءسىڭىپ كەتەرىڭدى سەزسەڭ... اپپاق تاماعىنان كۇن كورىنەتىن حور قىزدارىنىڭ قورشاۋىنا الاتىن باقي دۇنيەڭنەن توردەگى تورەلەردىڭ توبەڭنەن تومپەشتەيتىن پانيلىك تىرشىلىگىن قيمايتىنىڭ حاق. قيمايسىڭ دا، پەندەلىكتىڭ جىرتىق-جاماۋلى كەبەنەگىن بويىڭ مەن سويىڭنان شەشكىڭ كەلمەيتىنىن نەسىنە جاسىرايىن.

- جىرتىق-جاماۋلى تىرلىكتىڭ نەسىن قيمايسىڭ سوندا؟

- كۇلكىڭە كۇرسىنىسىڭدى قاباتتاستىرسا دا، ءسۇيىنىشىڭدى كۇيىنىشىمەن قۋىپ تاستاپ وتىرسا دا، ءبىر كۇنگى جارىققا جەتەر ەشتەڭەنىڭ بولماسىن نەگە تۇيسىنبەيىن. سودان سوڭ-اق اياقتان شالعان، بەلدەن سوققان، ماڭدايدان ۇرعان قىزعانشاق، باقتالاس زامانداستارىمنىڭ جىمىسقى دا زىميان ارەكەتتەرىن «سولاي بولۋعا ءتيىس!» دەيتىن تولستويلىق «ۆسەحريستيانسكوە ميلوسەرديەلىك» توزىمدىلىگىمەن قابىلداي بەرەمىن. ءبىر بەتىمنەن سوققانعا ەكىنشى بەتىمدى توسۋدى ادەتكە اينالدىرىپ العانىمدى بۇگىندە كۇمىلجىپ قانا سەزەمىن.

- وۋ، سوندا يىعىڭداعىنى سىپىرىپ الىپ، قاسىعىڭداعىنى اۋزىنا قاقشىپ سالاتىندارعا بىلق ەتىپ ءبىر تۋلاماي، بۇلك ەتىپ ءبىر ەرىن جىبىرلاتپاي جۋاسىپ جۇرە بەرگەنىڭ بە؟

- جو-جوق! مەنى وسى شال-شاۋقان قالپىمدا تۋا قالعانداي كورەمىسىڭ. مەن دە ءبىر كەزدە قىلشىلداعان جاس بولعام. دوسقا - حوش، قاسقا – قارا تاس بولعام. وزەۋرەگەننىڭ وزەگىن سۋىرىپ الماسام دا، وكتەمدىگىن وڭەشىنە تىعىپ جىبەرەتىن جىگەرىم بولعانىنا تاقىمىنان قىسقان تالاي زامانداسىم كۋا.

1980 جىلى «ەلىم-اي» رومانىمنىڭ ەكىنشى كىتابى جارىق كورىپ، قالىڭ وقىرمانىمدى تاعى دا دۇبىرلەتە ەلەڭ ەتكىزگەنىن بۇگىندە كۇبىرلەپ قانا ەسكە الامىن. ءوتتى عوي قايران ماحابباتى مەن شاپاعاتى، قىزىعى مەن قىزۋى مول جىلدار... ءىزىمدى اڭدىعان جاستاردىڭ، ءوزىمدى ىزدەگەن كارىلەردىڭ سۇلباسىن ويمەن قاتارلاپ تىزسەم، بۇرىنعى باس استانا مەن بۇگىنگى جاس استانانىڭ اراسىن تىزبەگىمەن-اق قوسىپ تاستار ەدى-اۋ...

- تىم لەپىرىپ كەتپەدىڭ بە؟ از-ازداپ تiزگiن تارتىپ قويۋدى ۇمىتپا.

- ءا-ءا، جەلپىنىپ جەڭىلتەكتىككە ۇرىندىم با... ءسوزىمدى وندا دالەلمەن تۇزدىقتايىن.

بىردە جۇمىس تەلەفونىم شار ەتە قالدى. ترۋبكادان عابەڭنىڭ (مۇسىرەپوۆتىڭ) ىڭىرانا جەتكەن ءۇنى ەستىلدى.

- سماتاەۆپىسىڭ؟! وۋ، سەندەر، جاستار، اعالارىڭا كىتاپتارىڭدى سىيلاۋدى بىلمەيتىن بولىپسىڭدار عوي. كىتاپحاناعا باراتىن، كىتاپ دۇكەندەرىن جاعالايتىن جاعدايىمىزدىڭ ازايعانىن ەسكەرمەيتىندەرىڭ قالاي، – دەپ ءبىراز كەيىپ الدى دا، – سەنىڭ، شىراق، اناۋ جۇرت اۋزىنان تۇسپەي جۇرگەن «ەلىم-ايىڭنىڭ» ەكىنشى كىتابىن ماعان اكەلىپ بەرۋگە ىڭعايىڭ بولا ما؟ ايتپاقشى، رومانىڭنىڭ ءبىرىنشى كىتابىن الدەبىرەۋ ۇيىمنەن الىپ كەتكەن بە، تابا الماي قويدىم. وزىڭدە بار بولسا، ونىڭ دا ءبىر داناسىن قولتىقتاي كەل، – دەپ جاۋابىمدى توسپاستان ترۋبكاسىن تاستاي سالدى.

ادەبيەتىمىزدىڭ اقساقالى قولقا سالسا، قولق ەتە ءتۇسىپ، قۇستاي ۇشپاي تۇرا الام با. سول ساعاتتا-اق ۇلى عابەڭە قوس كىتاپتى جەتكىزىپ بەرگەم-ءدى. رومانىمدى مۇحامەدجان قاراتاەۆ پەن تاحاۋي احتانوۆ تا، حاتشىلارىم – جۇبان مولداعاليەۆ پەن قالتاي مۇحامەدجانوۆ تا قولتاڭباممەن العان بولاتىن. تاقىرىبىمىز ورتاق بولعان سوڭ، اناۋ-مىناۋدى ايتىپ، ىشتارلىق تانىتىپ جۇرەر مە دەپ سەكەمدەنىپ كىتابىمدى تەك قانا ءىلياس ەسەنبەرلينگە بەرمەپ ەدىم...

- سوزا بەرمەي ءسوزدىڭ توقەتەرىنە كوشسەڭشى.

- ءا،-ءا... ءيا. مەملەكەتتىك سىيلىق يەلەرىنىڭ ءتىزىمىن انىقتايتىن كوميسسيانىڭ وتىرىسى باستالعان. كۇمىلجىگەن دامەلىلەر مەن دۇبىرلەگەن اۋەسقويلار دابىرلاسىپ جازۋشىلار وداعىنىڭ كەڭ فويەسىندە جينالىستىڭ ناتيجەسىن توسىپ وتىرمىز.

ءبىر كەزدە ىشتەن ءىلياس اعا اتقىپ شىعىپ، ماعان جەتىپ كەلدى دە: «ەلىم-ايىڭنىڭ» ەكىنشى كىتابى قاشان شىعۋشى ەدى؟ اناۋ جۇبان مەن قالتاي سەنىڭ سول كىتابىڭ ءالى جارىق كورگەن جوق دەپ، سەنى تىزىمنەن سىزعىزىپ تاستاتتى عوي! - دەدى.

ءىشىم الدەنەنى سەزدى بىلەم، ىلەكەڭدى جەتەكتەي كەڭ كابينەتكە اسىعا اتتاپ كىردىم. كىردىم دە، ەدەندە ءۇيۋلى جاتقان كونكۋرسكە تۇسكەن كىتاپتاردى اپىل-قۇپىل اقتارىپ ەڭ استىندا «كومىلىپ» قالعان رومانىمنىڭ ءبىرىنشى، ەكىنشى كىتاپتارىن ەسەنبەرلين اعانىڭ قولىنا ۇستاتا سالدىم. ءىلياس اعانىڭ ءتۇسى كۇرەڭىتە بۇزىلىپ كەتتى. الگى كىتاپتاردى قوس قولداپ قىسىپ اپارىپ، جۇبان مەن قالتايدىڭ كوز الدارىنا توسا قويدى.

- استاپىراللا! شىققان كىتاپتى شىقپادى دەپ تىعىپ تاستاعاندارىڭ قالاي؟ مىنالارىڭ قاستاندىققا بەرگىسىز سۇمدىق قوي! ءاي، قالتاي! مىنا كىتاپتى كوردىڭ بە؟ الدە كوزىڭدى بۇركەپ العان پەردەڭدى اشقىڭ كەلمەي مە؟ ەندى نە دەپ اقتالماقسىڭ؟

ەكى حاتشى دا ءتىل قاتقان جوق. ورىندارىنان ۇرپيىسە تۇرىپ كەتكەن كوميسسيا مۇشەلەرى جۇبانعا سۇراۋلى كوزبەن قادالا قالىستى. ال مولداعاليەۆ بولسا، عابەڭدى (مۇسىرەپوۆتى) قولتىقتاپ ەسىككە قاراي بەت الدى.

وسى ساتتە ەۆگەنيا ليزۋنوۆانىڭ داۋسى وقىس ەستىلدى:

• وۋ، ازاماتتار! كىتاپ شىققان ەكەن عوي. وتىرىسىمىزدى ءتورت-بەس مينۋتقا جالعاستىرايىق. توقتاڭىزدار!

عابەڭ دە، جۇباعاڭ دا ىركىلگەن جوق. سونى كورگەندە دميتري سنەگين: "ەي، ۆى، كازاحي! بەز ناس درۋگ درۋگا سەداەتە!" – دەپ باسىن جۇلىپ جىبەرەردەي شايقاپ، بار ىزاسىن توگە سالدى. «بەز ناسىنىڭ» – جالپى ورىس جۇرتىن مەڭزەگەنى مە، الدە ليزۋنوۆا ەكەۋىنىڭ كوزقاراسىن تانىتقانى ما، ول اراسىن انىقتاۋعا ول كەزدە شامام دا جوق ەدى. فويەگە جۇگىرىپ شىعىپ، قولتىقتاسقان ەكەۋدىڭ الدىن كەس-كەستەدىم:

- عابە! ءبىز ءسىزدى ادەبيەتتىڭ پايعامبارى، ادىلەتتىڭ كوزى دەپ تانۋشى ەدىك. سىيلىققا ۇسىنباساڭىز دا، ءوزىڭىز سۇراتىپ العان كىتاپتىڭ شىققانىن نەگە ايتپادىڭىز؟ ادىلەتتەن نەگە اتتاپ كەتتىڭىز؟ ءسىزدىڭ وتىز جەتىنشى جىلعى قىرعىننان قالاي امان قالعانىڭىزدى ەندى ءتۇسىنىپ تۇرمىن-اۋ...

قاتتى اشىندىم بىلەم، ارداق تۇتقان اعاعا ايتپاس كىنانى اقتارىپ سالعانىمدى ەسكەرۋگە سول ساتتە مۇرشام قالماپ ەدى.

عابەڭ تىرس ەتىپ ءتىل قاتپادى. بەتىمە تۋرا قاراي الماي، ءجۇزىن تايدىرا بەردى.

ەندى مەن مۇحامەدجان قاراتاەۆ اعانىڭ قارسىسىنا جەتىپ باردىم:

- ەكى كىتابىڭا پىكىرىمدى ءبىلدىرىپ، كولەمدى رەتسەنزيا جازام دەپ رومانىما اۆتوگراف جازعىزىپ الىپ كەتىپ ەدىڭىز عوي. اناۋ ەكەۋىنىڭ كىتابىمدى نەگە جاسىرىپ وتىرعانىن ءبىلدىڭىز بە؟ بىلسەڭىز، ءسىز دە ادالدىقتان اتتاپ كەتە بەرەتىن پەندە عانا ەكەنسىز عوي. وتىز جەتىنشى جىلعى اركىمدى ءبىر قارالاعان ەتەكتەي-ەتەكتەي ماقالالارىڭىزدىڭ بەكەر جازىلماعانىن ۇقتىردىڭىز بۇگىن.

مۇقاڭ دا ۇندەي الماي، قالشيىپ تۇرىپ قالدى. تۇلابويىمدى كەرنەگەن اشۋلى ىزادان جارىلىپ كەتەردەي بولىپ الاسۇرعانىم سونشا، ءبىرىن-ءبىرى قولتىقتاپ العان عابەڭ مەن جۇباعاڭنىڭ قاسىنا قايتادان جەتىپ باردىم:

- تۇگەندەپ الدىق دەگەن بۇگىنگى قيتۇرقى ەسەپتەرىڭ تۇپتەرىڭە جەتەدى ءالى. ۋاي، جۇباقا! اناۋ قالتاي ەكەۋىڭىز «سماتاەۆ ءولدى!» دەپ ەرتەڭ گازەتتەرگە نەكرولوگ بەرۋدەن تايسالمايتىندارىڭا سەنەم. ويتكەنى مىنا مۇحامەدجانوۆ ەكەۋىڭىز قولدارىڭىزدا تۇرعان مەنىڭ كىتابىمدى «جارىق كورمەدى!» دەپ ولتىرۋدەن ايانبادىڭىزدار-اۋ!

ءىلياس اعا مەنى يىعىمنان قۇشاقتاپ، باۋىرىنا باسىپ، تىنىشتاندىرماق بولدى. تىعىلا وكسىپ-وكسىپ جىبەرگەنىم ەسىمدە. سالدەن سوڭ اعانىڭ قۇشاعىنان كۇشەنە بوساپ، سىرتقا ۇمتىلدىم. ەسىك الدىنداعى «ۆولگاعا» جۇباعاڭ عابەڭدى سۇيەمەلدەپ وتىرعىزىپ جاتىر ەكەن. اعالارىمنىڭ كورىنەۋ كوزگە قاتالدىقپەن، الدەبىر وزدەرىنە پايدالى ەسەپپەن جاساعان قىساستىقتارىنا تۇك ىستەي الماي، ماشينانىڭ ارتقى دوڭگەلەگىن تەۋىپ-تەۋىپ جىبەردىم. قولىمنان بار كەلگەنى سول عانا.

- ىلەكەڭ شە؟ ءوزىڭ قاتتى قاۋىپتەنىپ ء«بىر كىنارات كەلسە، سول ادامنان كەلەر-اۋ!» دەگەن ەسەنبەرلين اعاڭ جوعارىدا قالىپ قويدى ما؟

- جوق! سوڭىمنان ىلەسە شىققان ناعىز ازامات اعام يىعىما تاعى دا قولىن سالدى:

- سوفىجان، ءدال مىنا اشىنعان تۇرىڭمەن بۇگىن نە بىرەۋدى مەرت ەتەسىڭ، نە بىرەۋدىڭ قولىنان ولەسىڭ. ءجۇر، بالام! ءبىزدىڭ ۇيگە بارايىق. ساباڭا ءتۇسىپ، اشۋىڭدى باس، – دەپ ەرتە جونەلدى.

اس دايىن بولعانشا جازۋشى اعانىڭ كابينەتىنە ەكەۋىمىز وڭاشا جايعاستىق. ىلەكەڭ بۇگىنگى كوميسسيادا بولعان جاعدايدى بايانداپ كەتتى.

وداقتىڭ ەكىنشى حاتشىسى ق.مۇحامەدجانوۆ مەملەكەتتىك سىيلىققا ۇسىنىلعان شىعارمالاردى وتىرعاندارعا تانىستىرىپ، سولاردىڭ اراسىنان مەنىڭ "ەلىم-ايىمنىڭ" ەكى كىتابىن ءبىراز ماقتاپتى. ءسوزىنىڭ سوڭىندا ەكىنشى كىتاپتى «جۇلدىز» جۋرنالىنان عانا وقىعانىن، ال ول كىتاپتىڭ ءالى دە جارىق كورمەگەنىن، ايتپەسە سىيلىققا ناعىز لايىقتى شىعارما ەكەنىن دۇبىرلەتە ايتىپ-ايتىپ كەلىپ، ازىرشە سىيلىققا ۇسىنىلعان شىعارمالار تىزىمىنەن الىپ تاستاۋدى ۇسىنعان ەكەن.

ىلەكەڭنىڭ: «كەزىندە ولجاس سۇلەيمەنوۆكە «پروستور» جۋرنالىندا جاريالانعان تسيكل ولەڭدەرىنە مەملەكەتتىك سىيلىقتى بەرىپ ەدىك قوي. ال سماتاەۆتىڭ رومانى - 250 مىڭ تيراجى بار «جۇلدىزدا» تولىق جارىق كورگەن وتە قۇندى شىعارما. «جىلدىڭ ۇزدىك كىتابى» بولعان ءبىرىنشى كىتابىن سىيلىققا ۇسىنىلعان تىزىمنەن العىزىپ تاستاپ ەدىڭدەر. تاعى دا جاس قالامگەرگە وبال جاساپ، سويتەيىن دەپ وتىرسىڭدار!» دەگەنىنە قوس حاتشى دا، ورتالىق كوميتەتتەن كەلگەندەر دە، حاتشىلاردىڭ ءوز ادامدارى دا ورە تۇرىپ، كىتابىمدى تىزىمگە ەنگىزبەپتى.

ىلەكەڭ ءبىر كۇرسىنىپ الدى دا:

- سەنىڭ سول ءبىرىنشى كىتابىڭ ەنگىزىلگەن تىزىمنەن سوندا قالاي ءتۇسىپ قالىپ ەدى؟ – دەپ بەتىمە قارادى.

- مەنى قالتاي اعا شاقىرىپ العان-دى. «ارىستانىم، سەن ءالى جاسسىڭ عوي. سىيلىقتان ۇمىتكەر ءمۇيىزى قاراعايداي ءۇش اعاڭ وزىڭمەن قاتار ءتۇسىپ وتىر. جىلدىڭ ۇزدىك كىتابىنا سىيلىق، ارينە، شاپپاي بەرىلەدى. ال اعالارىڭنىڭ ءبىرى سىيلىقسىز قالادى. ولار ەندى مىقتى دۇنيەلەرىن جازا الار ما، ءبىر قۇدايىم ءبىلسىن. ال سەنىڭ «جۇلدىزدان» ءوزىم وقىعان ەكىنشى كىتابىڭ تاعى دا بايگىمدى شاپپاي بەر دەپ جۇلقىنىپ تۇرعانىن جۇرتتىڭ ءبارى اۋزىنان سىلەكەيىن شۇبىرتىپ ايتىپ ءجۇر. ءوزىڭدى مىناۋ تىزىمنەن العىزىپ تاستاپ، نەبارى ەكى-اق جىل توسۋعا كەلىسسەڭ، ءۇش اعاڭا ىنىلىك ۇلكەن جاقسىلىق جاساپ، جولدارىن كەسپەس ەدىڭ. وسىعان نە دەيسىڭ، جولبارىسىم؟» دەگەن، – دەپ ەدىم، ىلەكەڭ باسىن شايقاپ، ورنىنان تۇرىپ كەتتى.

- ءاي، سودان... سول قالتايدان كەلگەن كەر دەپ ويلاپ ەم-اۋ. الداپ سوققان ەكەن سەنى. ىمى-جىمى ءبىر عوي ولاردىڭ. ال سەن... بوتەنسىڭ. بولەكسىڭ... ادالسىڭ، تازاسىڭ. كوكەيدەگى قۇرت جەپ جاتقان ءسوزىن ايتا المايدى ساعان. ايتۋعا جۇرەكسىنەدى.

قالاعامنىڭ كوكەيىن قانداي قۇرت جەپ جاتقانىن ول كەزدە بىلمەسەم دە، كەيىن تالايلارمەن تايتالاسا ءجۇرىپ، تالاي بيىك كەڭسەنىڭ ۇستەلىنە يەك ارتقانىمدا سەزگەن ەدىم.

ىلەكەڭ قاسىما وتىرىپ، ارقامنان قاعىپ-قاعىپ جىبەردى.

- اتتەڭ-اي، كىتابىڭدى ماعان بەرگەنىڭدە... جارايدى، ول وكىنىش ەمەس. وكىنىش ەندى سەنىڭ الدىڭنان ۇنەمى توسار قىزعانىش پەن كۇنشىلدىك كەدەرگىلەرىنىڭ كوپ بولماعىندا. سەنىڭ بار كىناڭ... كەمشىلىگىڭ – ۇلى كىتابىڭدى، عۇمىرلىق كىتابىڭدى تىم ەرتەرەك، جاس كەزىڭدە جازىپ قويعانىڭ. اعالارىڭ دا، اسىرەسە تۇستاستارىڭ دا سەنىڭ ەندى يىعىڭنان تۇقىرتىپ باسا بەرەتىن بولادى. ادىمىڭدى اتتاتپاۋعا تىرىسادى. سوفىجان، كوڭىلىڭە كەلمەسىن، ساعان ەندى ەشقاشاندا مەملەكەتتىك سىيلىقتى بۇل قوعام بەرمەيدى. بەرگىزبەيدى...

- شىنىمەن سولاي بولدى عوي. ءالى كۇنگە دەيىن سول مەملەكەتتىك سىيلىقتى الا الماي جۇرگەنىڭ راس-اۋ.

- سولاي بولدى دەپ ءالسىز عانا كۇرسىنەم-اۋ. بىراق ءالسىز كۇرسىنىسىمنىڭ قابىرعامدى سوگەردەي مىقتى ءزىلى بارىن كىم تۇسىنەر-اۋ.

2000 جىلى جارىق كورگەن ولەڭمەن جازىلعان «جارىلعاپ باتىر» رومانىم تاعى دا ۇزدىك اتاۋىن يەمدەنىپ، مەمسىيلىققا ۇسىنىلعان ەدى. مەنەن بىرەۋى ەكى داۋىس، ەكىنشىسى ءۇش داۋىس كەم العان م.ايتحوجينا مەن ن.ورازالين «مىقتىسىنا» جىلاپ-ەڭىرەپ حات جازىپ، اعالارىن سالىپ، ۇلكەن سىيلىقتى سۇراپ-سۇراپ العان-دى. مەن قۇرالاقان قالعانمىن.

2002 جىلى شىققان «ەلىم-ايىمنىڭ» ءۇشىنشى كىتابى ادەتتەگىدەي «جىلدىڭ ۇزدىگى» اتالعان سوڭ، بۇرىنعى ەكى كىتابىن قوساقتاپ تريلوگيامدى بايگەگە قوسىپ-اق جىبەرىپ ەدىم. ماعان سىيلىقتى بەرگىزبەس ءۇشىن بە ء(وزىم سولاي ويلايمىن), سول جىلعى ادەبيەت شىعارمالارىنا بولىنگەن ءۇش ورىننىڭ بايگەسى ەشكىمگە بەرىلمەي، بوسقا كۇيىپ كەتكەن-ءدى.

1987 جىلى جازىلىپ ءبىتىپ، «جازۋشى»، «جالىن» باسپالارىندا جيىرما جىلداي «كومۋلى» جاتىپ، 2005 جىلى ارەڭ-ارەڭ كوز اشىپ، جارىق دۇنيەنىڭ جانارىن كورگەن ء«بىز قۇلمىز با – كىمبىز؟» دەگەن رومانىم جىل قورىتىندىسى بويىنشا الدىڭعىلاردىڭ قاتارىندا اتالىپ ەدى. تاعى دا بايگەگە قوسىلعان وسى «كۇلىگىمدى» ءدال كومبەگە جەتەر كەزدە «باتىراشتارىم» سويىلداپ قۇلاتقان ەدى.

جازۋدان مەن جالىقپاسام، جازعان-سىزعاندارىمدى قۇلاتۋ مەن سۇلاتۋدان جاڭىلمايتىن جاقشا ىشىندەگى «دوستارىم» مەن «تىلەكتەستەرىم» ەندى تۇلپارلارىمدى بايگەگە قوسقىزباي-اق موينىن ءۇزۋدى ادەتتەرىنە اينالدىرىپ الا قويدى.

جۇرتتىڭ قولىنان قولىنا كوشىپ، بىرىنەن ءبىرى سۇراپ الىپ، قۇلشىنا وقىپ جۇرگەن «مەن – ءتىرىمىن!» كىتابىمدى 2012 جىلى، «اعالارىم – جاعالارىم، ىنىلەرىم – ىرىلەرىم» اتتى جيناعىمدى 2014 جىلى باقتالاس ارىپتەستەرىم مەملەكەتتىك سىيلىققا ۇسىنىلاتىنداردىڭ تىزىمىنە دە جولاتپاستان جولدارىن قيىپ تاستاعان بولاتىن.

- جەك كورەتىندەرىڭ كوپ پە؟ جەك كورەتىندەرىڭدى كەككە بايلاپ وتەسىڭ بە؟ «ەلىم-ايىڭنىڭ» ەكىنشى كىتابىن تiرىدەي كومبەكشى بولعان اعالارىڭمەن ارالارىڭ قانداي كۇيدە بولدى؟ سىزاتى شىڭىراۋعا اينالدى ما؟ سىزاتىن تۇسىنىستىكتىڭ سىناسى بەكىتتى مە؟

- جەك كورەتىندەرىمدى تۇستەپ، تۇگەندەپ بەرسەم، ولاردىڭ مەنى جەپ بەرەتىنىن بىلەم. ات پەن تاققا مىنسە-اق مىنەزى وزگەرىپ شىعا كەلەتىن مانساپقوردى، بۇگىن سەنى ماقتاپ، ەرتەڭ سىرتىڭنان داتتايتىن وسەكشىنى، بىردە «ەلىم!» دەپ، بىردە ء«تورىم!» دەپ سان قۇبىلعىش ەكىجۇزدى ساتقىن قالامگەردى، حالقىنىڭ كوز جاسىن كولدەتىپ دوللار جاساپ، ۇلتىنىڭ قانىن تامشىلاتىپ التىن قۇيعىش تويىمسىز شەنەۋنىكتى جەك كورەمىن.

كەكشىل ەمەسپىن. ازداپ وكپەشىلمىن. كەكتەن ىشكە قان قاتادى. وڭاشا وكپەلەپ وكسىپ-وكسىپ الساڭ، ءىشىڭ تازارادى.

ال اعالارىم – جاعالارىم عوي. جاعاما شاڭ جۋىعانىن جاراتپاس ەم.

ۇلى عابەڭ كوڭىلىمدەگى ۇلىلىعىنا قايتا قونعان ەدى-اۋ. بۇگىندە مەن ونى بالالىق، شاكىرتتىك ىستىق ىقىلاسپەن قۇرمەتتەپ، ساعىنىپ وتىرام.

الگى بەت شايىسقان كۇننەن كەيىن كوپ ۇزاماي-اق اعا ەكەۋىمىزدىڭ ارا قاتىناسىمىز كۇرت وزگەرگەن-ءدى.

ۇلكەندىك تانىتىپ ول ەمىرەندى مە، كىشىلىك ءبىلدىرىپ مەن تەبىرەندىم بە، ايتەۋىر ەكەۋارا قالتقىسىز جاقىندىق ورنادى دا كەتتى.

ءومىرىنىڭ سوڭعى ءۇش جىلىندا عابەڭ مەنى كادىمگىدەي ەركەلەتىپ، ساناتوريعا، شىعارماشىلىق ۇيىنە باراردا ما، ىسساپارعا شىعاردا ما، مەنى تەلەفون شالىپ شاقىرىپ الىپ، قاسىنان قالدىرماۋعا تىرىساتىن. سول شىنايى سىيلاستىعىمەن، ۇلكەندىك ۇلگى مىنەزىمەن، اسەرلى اڭگىمە-كەڭەسىمەن، كۇرسىنىپ كەشىرىم وتىنبەسە دە، سوناۋ ءبىر جاڭساق باسقان ءىزىنىڭ كەۋدەمە تۇسكەن سۋىق تابىن جۋىپ، تازارتىپ جىبەرىپ ەدى-اۋ. «قازاق پروزاسىنىڭ ەندىگى بۋىنىنىڭ كوش باسىندا «ەلىم-اي» رومانىنىڭ اۆتورى سوفى سماتاەۆ تۇراتىنى ءسوزسىز!» دەۋى دە بۇگىنگى مىناۋ الدامشى تىرلىگىمىزدەن مۇلدە جويىلىپ كەتكەن كەشەگى ادەبيەت پايعامبارلارى بولعانىن جۇرەك سىزداتا ەسكە تۇسىرەدى.

ودان دا بۇرىن ۇلى عابەڭنىڭ ارۋاعى مەنى كورىنىپ كەلگەن اجالدان امان الىپ قالعانىن ۇرپاعىمنىڭ ۇرپاعىنا تاپسىرىپ كەتەرمىن-اۋ...

2000 جىلى ەكىنشى ءينسۋلتىمدى العام. 2002 جىلى عابەڭنىڭ تۋعانىنا ءجۇز جىل تولىپ، كىندىك قانى تامعان جەرىندە تويى وتپەك بولاتىن. اسىل اعانىڭ، ۇلىق ۇستازدىڭ مەرەيىنە ارنالعان مەرەكەسىنەن قالمايىن دەپ، تاياق ۇستاپ اقساڭداپ قالعانىما قاراماستان پەتروپاۆلعا دا، جازۋشىنىڭ اۋىلىنا دا بارىپ قايتقامىن. بەس كۇندىك ساپاردىڭ ءتورت كۇنىن دوڭگەلەك ۇستىندە وتكىزگەندى كوتەرە الماي، الماتىعا كەلگەن كۇننىڭ ەرتەڭىندە اۋرۋحاناعا بارىپ جاتتىم. بىرەر كۇننەن كەيىن اسقازانىم اۋىرعانىن ايتىپ ەدىم، ەمدەۋشى دارىگەرىم قولىمنان جەتەكتەپ اپارىپ، زوند جۇتقىزدىرتىپ تەكسەرتكەنى عوي. ءسويتىپ... اسقازانداعى وڭەش اۋزىن بۋىپ بارا جاتقان قاۋىپتى ىسىك – راكتى انىقتاپ بەرمەسى بار ما. ەندى-ەندى مەتاستازاسى باستالۋعا شاق قالعان قىلتاماققا كەشىكتىرمەي وتا جاساپ، قۇداي تىلەۋلەرىن بەرگىر حيرۋرگ ىنىلەرىم جانىمدى امان الىپ قالعان-دى.

- عابەڭنىڭ وعان قانداي قاتىسى بار؟

- قاتىسى – عالامات. ەگەر مەن اعانىڭ تويىنا بارماسام، قاتىسپاسام، شارشاپ-شالدىعىپ جەتىپ اۋرۋحاناعا تۇسپەسەم، ەشنارسەگە ءمان بەرمەس جايباسار قازاقى تىرلىكپەن اۋرۋدى اسقىندىرىپ الىپ، جارىق دۇنيەنىڭ جالعاندىعىمەن ءبىرجولا قوشتاسىپ كەتە بارار ەدىم-اۋ. عابەڭنىڭ ارۋاعى ساقتاپ قالعانى وسى ەمەس پە.

جۇباعاڭمەنەن دە جان جاراستىعىن تاپتىم دەسەم، ارتىق ايتقانىم بولماس.

ءبىر جاعداي ەسىمە ءتۇسىپ وتىر. 1983 جىلدىڭ 1-7 قىركۇيەگىندە وتىز جەتى جازۋشى اتىراۋ وبلىسىندا قازاق ادەبيەتىنىڭ كۇندەرىن وتكىزگەنبىز. جايىقتىڭ جاعاسىندا وقىرماندارمەن جۇزدەسىپ، سوڭىنان قولتاڭبا بەرگەن ەدىك. ءبىر قىزىعى، باسقا قالامگەرلەردىڭ توڭىرەگىندەگىلەر ون، ونبەس مينۋتتان كەيىن سۇيىلىپ، ماعان قاراي قوپارىلا كوشكەن-ءدى. ال مەن بولسام ءوزىمدى قورشاپ العان تىلەۋلەستەرىمە تۋرا ءبىر ساعات جاپادان جالعىز وتىرىپ اۆتوگراف جازۋمەن بولعام. سونى سىرتىمنان بايقاپ، وتىز بەس جازۋشىنىڭ اراسىندا تۇرعان وداقتىڭ ءبىرىنشى حاتشىسى جۇبان اعا مەنى قاسىنا شاقىرعان. توسىندەگى كسرو جوعارى كەڭەسىنە دەپۋتاتتىق بەلگىسىن كورسەتىپ: «سوفىجان، جازۋشىنىڭ قۇدىرەتى مىنادا ەمەس، قىزمەت دارەجەسىندە دە ەمەس. وزىڭە... – دەپ ءسال بوگەلدى دە، – وزىڭە بىلتىر ءبىز قيانات جاساپ قيماعان سىيلىقتا دا ەمەس. جازۋشىنىڭ قۇرمەت-قاسيەتى – حالقىنىڭ سۇيiسپەنشiلiگiندە ەكەن. سونى سەن الگiندە بiزگە تانىتتىڭ. ۇلتىڭنىڭ كوڭىلىندەگى سەنىڭ الاشتىڭ حالىق جازۋشىسى ەكەنىڭە كوزىم ابدەن جەتتى. وسى بەتىڭنەن تانبا. ءبىز ساعان قىزىعىپ تا، قىزعانىپ تا قاراپ تۇردىق. ەندىگى اعالىق پەيىلىم وزىڭدە بولار! – دەپ اق جۇرەگىنىڭ باتاسىن بەرگەندەي بولىپ ەدى-اۋ. امال نە. ماعان اپپاق كوڭىلىمەن يلىگە باستاعان جۇباعامدى سودان ەكى اي وتەر-وتپەستە بيىك بيلىك ونبەس مينۋتتىك پلەنۋم وتكىزىپ ورنىنان الىپ تاستاعان. سول پلەنۋمدا قالامگەرلەردىڭ كىمىنىڭ كىم ەكەنىن اجىراتا المايتىن ولجاس سۇلەيمەنوۆتى باستىعىمىز ەتىپ قونجيتا سالعان-دى.

مەن سوندا، جايىقتىڭ جاعاسىندا، وقىرمان حالقىمنىڭ دا، جۇباعامنىڭ دا ماعان دەگەن ءادىل باعاسىن العام. مەن سوندا، بالكي، ارىپتەستەرىمنىڭ كۇنى بۇگىنگە دەيىن قىر سوڭىمنان قالماي جۇرگەن قىزعانىشىن وياتىپ تا العان شىعارمىن.

- قالتاي اعاڭدى كەشىرمەگەن شىعارسىڭ. ءبىر ەمەس، ەكى رەت اياعىڭنان شالىپ، ەڭبەگىڭمەن ەنەر ەنشىڭدى ەكى مارتە ۇرلاعان جانمەن جانىڭدى قالاي جاراستىرارسىڭ.

- قايدام... سەن ويتسەڭ، مەن بۇيتەم دەيتىن دايىن كەسىكتى ادام دا، ءتاڭىر حاق تا جاساپ بەرمەس-اۋ...

ال ون جىلدان استام ۋاقىت ىشىندە ءوڭىمدى ءبىر بەرمەگەن مەنى كوزىمەن ىزدەپ، كوڭىلىمەن الاڭداپ جۇرەتىن قالتاي اعانىڭ ماعان وقىس اشىلعانى بار ەمەس پە.

1996 جىلى ابايدىڭ 150 جىلدىعىن تويلاۋعا قاتىسپاق بولىپ ءبىر توپ قالامگەر سامولەتپەن سەمەيگە ۇشىپ كەلەمىز. مەنىڭ ورنىم قالەكەڭنىڭ ءدال قاسىندا ەكەن. ىڭعاي بىلدىرمەي، يلليۋميناتورعا بەتىمدى توسەپ الىپ وتىرعام. قالاعاڭ سانىمنان قىسىپ قالىپ، جالت قاراتتى. قالاعاڭنىڭ ەرەكشە ءبىر قاسيەتى – ادامعا كۇلىمسىرەي قاراعاندا، ەلجىرەگەن بۇكىل جان دۇنيەسى جۇزىنە ءجۇزىپ شىعا كەلەتىن. ءدال سول مەيىرىمدى قالپىمەن قادالا قالىپ، مىرس ەتە كۇلىپ جىبەردى:

- اۋ، جولبارىسىم! قاشانعى ءبىر-بىرىمىزدەن قاشقاقتاي بەرەمىز؟ تىيىلايىق سودان. مىناۋ ورنىمدى دا مەن ادەيى سەنىڭ قاسىڭنان العىزعام. – قالاعاڭ تىزەسىنىڭ ۇستىندە جاتقان ديپلوماتكاسىن اشىپ، ءبىر قۇتى كونياك پەن پاكەتكە سالىنعان شيرەك قازىنى شىعاردى. سونى كورگەندە، قاتارلاس وتىرعان شەرحان (مۇرتازا):

- وۋ، قالەكە! مىناۋىڭىز كەرەمەت بولدى عوي. تاماعىمىز قۇرعاپ وتىرعانىن قايدان بىلە قويدىڭىز؟ – دەپ قوپاڭداپ قالعان-دى.

- قويا تۇر، شەرحان. بۇل «سىباعانىڭ» جەكە يەسى بار! – دەپ اعا ماعان ەڭسەرىلە بۇرىلدى. – ارىستانىم، سەن ەكەۋمىزدىڭ شايلىعىسىپ قالعانىمىزدى ءبىزدىڭ ۇيدەگى اپكەڭ بىلەدى. «ەر شەكىسپەي – بەكىسپەيدىنى» ماعان قاتتى-قاتتى ايتىپ، مىنا ءدامىن ءوزى دايىنداپ ءپىسىرىپ: «ەكەۋىڭ جەزدەلى-بالدىزدى، اعالى-ءىنىلى بولىپ تابىسىپ، كوڭىل كىرىن جۋىپ تاستاڭدار!» دەپ بەرگەن سالەمدەمەسى. بۇل اعاڭنىڭ وسىناۋ يىلۋىنە مىقتاپ ءتۇيىلۋىڭدى شەشەرمىسىڭ؟

بوسپىن عوي، بوسپىن مەن. كوڭىلىم كول بوپ، كوزىم جاس بوپ توگىلىپ كەتكەنىن بىلەم. اعانىڭ جانى قول سوزىپ ءۇڭىلىپ تۇرسا، ءىنىنىڭ جۇرەگى نەمەنەگە تۇڭىلە بەرەر.

قالاعاممەن سولاي تابىسقام.

- مۇقاڭ شە؟ قاراتاەۆ مۇحامەدجان اعاڭ. جازام دەگەن رەتسەنزياسىن جازىپ، جاڭىلىس باسقانىن ەسكەردى مە؟

- جوق. ول اعام – جاعا بولا العان جوق. كەزدەسكەن سايىن تۇنەرگەن ءجۇزدىڭ تۇكسيگەن قاراسىن ءبىر وزگەرتپەپ ەدى. سوزعان قولىڭدى، جىبىگەن قاباعىڭدى سەزبەس سۋىقتىعىنان جاڭىلماي كەتىپ ەدى سول اعا. يلىكپەگەنگە كيلىكپەس كوڭىلىم بارىن كۇرسىنىسىمنىڭ كەۋدەمنەن اۋلاتاتىنىن سول كىسىنىڭ قىتىمىرلىعىنان بايقاعام.

- الگى اعالارىڭنىڭ ءبارى دەرلىك باقيلىق بولىپ كەتىپتى. اعالارىڭنىڭ سول قىساستىعىن راستار كۋاگەرىڭ بار ما؟

- كوپ قوي. ورتالىق كوميتەتتەن كەلگەن ءبىر-ەكەۋ ءالى ارامىزدا. فويەدە وتىرعان جيىرما-وتىز ادامنىڭ ون شاقتىسى جەر باسىپ ءجۇر. بارىنەن دە بۇرىن سول كۇنگى كوميسسيا وتىرىسىنىڭ قالاي وتكەنىنە دە، اعالارىمنىڭ ادىلەتتەن قايتىپ اتتاپ كەتكەنىنە دە كۋام بار. جوعارىداعى ايتقاندارىمنىڭ شىندىعىن اقيقاتتايتىن سەرىك اعا قيراباەۆ ول. كوميسسيا مۇشەسىنىڭ ءبىرى بولعان-دى.

- وسىناۋ اڭگىمەنى نەگە كويىتتىڭ؟ كەكشىل ەمەسپىن دەپ الىپ، كەكشىلدىكتىڭ اۋىلىن جاعالاپ كەتكەن جوقپىسىڭ؟

- مۇمكىن، مۇمكىن... الدە كۇپتى كوڭىلدىڭ كەۋدەمدى كەمىرگەن وكسىكتى وكىنىشىن كوپكە جاريا ەتكىم كەلدى مە، بىلمەيمىن. ويتكەنى كوپتەگەن وقىرمانىم مەنى كورگەن سايىن دا، تەلەفونمەن حابارلاسقان كەزدە دە «حالىق جازۋشىسى» دەگەن رەسمي اتاعىمنىڭ جوقتىعىنا رەنىش بىلدىرەدى دە، مەملەكەتتىك سىيلىقتىڭ يەگەرى ەمەستىگىمە سەنبەي، تاڭدانىپ قالادى. مۇمكىن قاراپايىم حالىقتىڭ شىن تالانتتاردى باسىنا كوتەرە باعالايتىنىنا سۇيىنگەن بولارمىن. شىنايى دارىندىلاردى باعالاتپايتىن دا، ماڭايىنا جاعالاتپايتىن دا توردەگى تۇكسيگەن تورەلەر مەن شىرەنگەن شەنەۋنىكتەر ەكەنىن ايتپاقشى بولىپ دالباسالادىم با، ايتەۋىر نيەتىم ءتۇزۋ. مۇمكىن اناۋ ورىستار باسقا قالادا قۇلاپ قالىپ باسىن جارىپ العان ايگىلى اقىنىن جازىپ الۋ ءۇشىن ماسكەۋدەن ءبىر سامولەتكە تولتىرىپ اتاقتى دارىگەرلەرىن جۇمساسا، مىناۋ ءبىزدىڭ قازاقتار حالقى قالاعان قالامگەرلەرىن كەرەكسىز زاتتاي ەتىپ ورتالىق اۋرۋحانالاردان لاقتىرىپ تاستاپ جاتقاندارىنا بۇرق ەتكەن اشۋىمنىڭ ءبىر بۇلقىنۋى دا شىعار.

ءبارىبىر كۇلىمسىرەۋدى كۇرسىنۋىمە قاباتتاپ، ولەڭىمنەن وكسىك توگىپ، وكسىگىمنەن ولەڭ قۇراستىرىپ، "قازاعىم – عاجابىم!» دەۋدەن اجىراماي كەتە بەرەم.

ال Iلياس اعانىڭ ارى مەن جانىنىڭ تازالىعىن، نيەتiنiڭ ادالدىعىن، ici مەن ارەكەتiنiڭ ادiلدiگiن بۇگiنگi «عاجابىم» دەي الماس ارiپتەستەرiمنiڭ بiر دە بiرiنەن كەزدەستiرمەي كەلەمiن.

وكiنiشi كوپ دۇنيە-اي سول…

اباي.kz