قازاق پوەزياسى جايلى ءار ءتۇرلى سىني پىكىرلەر ايتىلىپ قالادى. ونىڭ قۇپتاپ قولدايتىنى دا، ءسوز ەتۋگە تۇرمايتىنى دا بار. "سىن شىن بولسىن، شىن سىن بولسىن" دەپ مۇحتار اتامىز ايتپاقشى، ايتىلعان سىنداردىڭ ىشىنەن ەرەكشە ەسكەرۋگە تۇرارلىقتارى پوەزيانىڭ سىرشىلدىعى، سۇلۋلىعى، كەربەزدىگى، اۋەزدىلىگى جايلى جازىلعان سۇبەلى  پىكىرلەر. ويتكەنى، جۇرەكتى جارىپ شىققان ولەڭ كۇننەن تاراعان شۋاق سياقتى توگىلىپ، جانىڭدى نۇرعا مالىپ تۇرسا قۇبا-قۇپ. جىردىڭ قادىر قاسيەتىن شىنىمەن تۇيسىنگەن جانعا، «اقىن بوپ عۇمىر كەشۋدىڭ قيىندىعىن» (تولەگەن ايبەرگەنوۆ) سەزىنبەيىنشە، اق قاعازعا مولدىرەتىپ كەلىستى جىر مونشاعىن شاشۋعا جۇرەگىڭ داۋالاي قويار ما ەكەن.  اللانىڭ بەرگەن ەرەكشە قابىلەتىن «بولماشى نارسەلەرگە ايداپ سالىپ» (مۇقاعالي) شابىت ارعىماقتىڭ تۇياعىن توزدىرىپ، سۇرىنشەك ەتۋ اقىننىڭ السىزدىگىنەن حابار بەرسە كەرەك-ءتى.

قازاق پوەزياسى جايلى ءار ءتۇرلى سىني پىكىرلەر ايتىلىپ قالادى. ونىڭ قۇپتاپ قولدايتىنى دا، ءسوز ەتۋگە تۇرمايتىنى دا بار. "سىن شىن بولسىن، شىن سىن بولسىن" دەپ مۇحتار اتامىز ايتپاقشى، ايتىلعان سىنداردىڭ ىشىنەن ەرەكشە ەسكەرۋگە تۇرارلىقتارى پوەزيانىڭ سىرشىلدىعى، سۇلۋلىعى، كەربەزدىگى، اۋەزدىلىگى جايلى جازىلعان سۇبەلى  پىكىرلەر. ويتكەنى، جۇرەكتى جارىپ شىققان ولەڭ كۇننەن تاراعان شۋاق سياقتى توگىلىپ، جانىڭدى نۇرعا مالىپ تۇرسا قۇبا-قۇپ. جىردىڭ قادىر قاسيەتىن شىنىمەن تۇيسىنگەن جانعا، «اقىن بوپ عۇمىر كەشۋدىڭ قيىندىعىن» (تولەگەن ايبەرگەنوۆ) سەزىنبەيىنشە، اق قاعازعا مولدىرەتىپ كەلىستى جىر مونشاعىن شاشۋعا جۇرەگىڭ داۋالاي قويار ما ەكەن.  اللانىڭ بەرگەن ەرەكشە قابىلەتىن «بولماشى نارسەلەرگە ايداپ سالىپ» (مۇقاعالي) شابىت ارعىماقتىڭ تۇياعىن توزدىرىپ، سۇرىنشەك ەتۋ اقىننىڭ السىزدىگىنەن حابار بەرسە كەرەك-ءتى.

"دۇربەلەڭ مىناۋ دۇنيەنىڭ" دۇبىرىنە ءۇن قوسۋ اقىنعا ءتان دەسەكتە، ءوزىنىڭ "جان ءلازاتىن" عانا قاناعاتتاندىرىپ، وزگەگە كوڭىل بولمەۋ شابىت يەسىنە ابىروي اپەرمەسى تاعى بەلگىلى. ويلى وقىرماننىڭ ساناسىنا سىنالاپ كىرىپ «اپ-بارەكەلدى» دەگىزبەگەن جىردىڭ قۋاتى كەمشىن، تۇزى تاتىمسىز، سورى قالىڭ. تالعامپاز وقىرماندى «ءشوپ تە ولەڭ، شوڭگە دە ولەڭ» دەپ الدارقاتاتىن كەزەڭ كەلمەسكە كەتكەنىن بۇگىنگى ورتا جاستان اسقان سارابدال اقىنداردىڭ ەسكەرگەنى ءجون-اۋ دەيسىڭ امالسىزدان. ايتپەسە قازاق پوەزياسىندا جاسى الپىستان اسسا دا «جاس» اقىنداردىڭ ساناتىندا جۇرگەن اعالارىمىز بار. ەسكى دوسى شابىتىنىڭ قارىمىن بايقاعىسى كەلىپ بابى كەلىسپەگەن جىر شۋماقتارىن تاڭ اسىرماي-اق الامانعا قوسىپ قارا ولەڭدى قارا وكپە قىلعانى ازداي، ساياساتتىڭ جەلىنە جەلەڭ شىعىپ جەلدىرتەپ الادى كەيبىرى. راسىمەن-اق ءسوزدىڭ ءباسى تومەندەپ، جىردىڭ ءمانى قاشا باستادى ما، جۇگەنسىز كەتكەندەرگە ء"اي" دەپ جاتقان جاندى كورمەيسىڭ. شۋ اساۋ ولەڭگە تاي كەزىندە بۇعالىق تاستاپ، ەزۋىنەن قانىن تامشىلاتىپ تاقىمىنا ابدەن ۇيرەتىپ العاندىقتان بولار، قامشىلاپ ەمەس قاقپاقىلداپ جۇرگىزۋگە كوشتى ءبازبىرى.  ونىمەن قويماي قىسى-جازى ارقاسىنان ەرىن الماي «جاراتىپ»، قوي تورىعا اينالعان كونبىس جىردى وتى قاشقان ءۇي ماڭىنا ارقانداپ ۇستاپ ىعىر ەتكەن اعالارعا نە ايتارسىڭ... مىسالدى جۇزدەپ كەلتىرۋگە بولار ەدى، بالە قۋعانداي بولمايىق دەپ شەكتەن شىققان مىنا اقىنعا توقتاۋ ايتپاقپىز.

كورگەن تۇيگەنى، تىرشىلىكتەن سەزىپ بىلگەنى، وقىعان توقىعانى، ولەڭ سەكىلدى بەكزات، كىرپياز دۇنيەگە سارى مايدان قىل سۋىرعانداي ىجداھاتپەن قاراپ تالعاپ جازاتىن بىرەۋ بولسا ول ناعاشىباي مۇقاتوۆ بولۋى كەرەك ەدى. سانامالاپ وتىرساڭ الماعان اسۋى، شىقپاعان بيىگى جوق اعامىزدىڭ. تاباقتاي-تاباقتاي ون شاقتى كىتاپتىڭ اۆتورى. جاس بولسا جولىن كەسپەي كەلەشەكتە كەمەلدەنە تۇسەر دەپ، قۇلا تايىن قامشىلاپ ءسات-ساپار تىلەر ەدىك. ءسوز ەتكەلى وتىرعان اعامىزعا ولاي ايتۋ قيسىنعا كەلمەيدى. ء"بارىن دە كوردىڭىزدەر، ءبارىن دە بەردىڭىزدەر، بارىنە سەندىڭىزدەر، الپىسقا كەلسەك ەكەن ەندى بىزدەر" دەپ مۇقاعالي جىرلاعان جاستا. اناۋ-مىناۋ ەمەس قوستانايدىڭ ادۋىندى اقىنى. تورعايدا ول كىسىنىڭ «اتاعىنان» ات ۇركەدى. سويتە تۇرا ارتىنان ەرگەن  ءىنى-قارىنداستارىنا ۇلگى كورسەتەتىن «جىر قۇماردىڭ» ءوزى پەندەشىلىككە سالىنىپ ولەڭدى «ەرمەك» ەتىپ وتىرعانىن قاراساي.

ولەڭ قۇراستىرۋدىڭ تەحنيكاسىن جەتىك مەڭگەرىپ العانىن كورسەتىپ، بالتالاساڭ بۇزىلمايتىن شۋماقتارىمەن ءسوز پاتشاسىنىڭ اسەم سارايىنان ءجيى بوي كورسەتە بەرۋى جىرعا جانى اشيتىن ادامدى بەي-جاي قالدىرماسى انىق. ءبىر قايناۋى ىشىندە كەتىپ قانى سورعالاعان دۇمبىلەز دۇنيەنىڭ جارىققا شىعۋىنا جول بەرەتىن باسىلىمدار كوپ. ولارعا ءسوزىمىز وتپەي ءتۇڭىلىپ بولدىق. الايدا اتاعى دارداي ماڭداي الدى  گازەتىمىزدىڭ رەداكتورى مەن جۋرناليستەرىنە نە ايتساق بولادى؟ بۇل نە سوندا، كوڭىل جىقپاستىق پا؟ جوق، الدە پوەزيانىڭ بۇگىنگى جەتكەن بيىگىنىڭ كورسەتكىشى مە؟ الدە باسقا «دەنى دۇرىس» ولەڭ جوق پا باساتىن؟

وقىرمانعا تۇسىنىكتى بولۋ ءۇشىن تارقاتىپ ايتايىقشى. جۋىردا «قازاق ادەبيەتى» گازەتىنىڭ 11-17 ناۋرىز، جۇما، 2011 جىلعى №10 (3226) سانىندا پوەزيا بەتىنىڭ قاق جارىمىن العان ناعاشىباي مۇقاتوۆتىڭ «قازاعىما قازىلعان قابىر - كۇنشىلدىك» اتتى توپتاماسى جارىققا شىقتى. تاقىرىبىنا قاراساڭ كۇنشىلدىكتى قابىرگە تەڭەۋ ءساتتى شىققانداي كورىنەدى. ءبىر قاراعاندا سولاي. تەرەڭىرەك ۇڭىلسەڭىز «قازاعىما قازىلعان قابىر - كۇنشىلدىك» دەگەندە اقىننىڭ نەنى مەڭزەپ تۇرعانى تۇسىنىكسىز. سويلەمنىڭ استارىنا مىڭ سان ءۇڭىلىپ تاقىرىپ تاڭداۋدا دا اقىننىڭ قاتتى قاتەلەسكەنىن بايقادىق. بىرىنشىدەن «قابىر - كۇنشىلدىك» قازاقتىڭ عانا جولىنا قازىلعان دەۋگە نەگىز جوق. ەكىنشىدەن «كۇنشىلدىك» جەر بەتىندەگى بارشا ۇلتتىڭ جاماندارىنىڭ بويىنا ۇيالاعان ۆيرۋس. ونى جوياتىن انتيۆيرۋس ازىرگە تاپتىرماي تۇر. مۇنى ءسوز ورايىندا ايتىپ جاتىرمىز. ايتپەسە تاپتاۋىرىن بولعان جالاڭ سوزگە جانى قۇمار اقىننىڭ بۇدان دا سوراقى شۋماقتارىنا «سۇرىنە» ءجۇرىپ كوڭىلگە تۇيگەندەرىمىزدى الدارىڭىزعا «مۇشەلەپ» تارتساق تا ازدىق ەتپەس ەدى. توپتاماعا التى «وتتى» ولەڭ باسىلعان. العاشقىسى «ءسوز قايدا».

«الدىڭنان الاۋلاماس وت-نامىس كىل،(!)
تۇنجىراپ تومەن قاراپ كوپ تانىس ءجۇر.(؟؟)
ساناڭا سامعاپ بارىپ(!) (قىزىق تەڭەۋ)سۇڭگيتۇعىن،
ءسوز قايدا زۋلاعاندا (ۇستىڭگى جولدا سامعاسا، استىڭعى جولدا زۋلايدى) وقتان ۇشقىر.

(ۇشقىر دا سامعاۋ مەن زۋلاۋدىڭ "باۋىرى". قاراپ تۇرساڭىز ءبىر شۋماقتا ماعاناسى بىردەي ءۇش سويلەم يىق تەڭەستىرىپ بىرگە ءجۇر). ءار شۋماقتان سوڭ «ءسوز قايدامەن» اياقتالاتىنىنا قاراعاندا، اقىن الدىمەن ايتار ءسوزىن (ويىن ەمەس) قاعازعا رەت-رەتىمەن ءتۇسىرىپ الىپ سودان كەيىن كىرپىش قالاعانداي ورەتىن بولۋى كەرەك. ابدەن قالىپتاسىپ العان عوي سوندايعا.

ودان ارمەن اقىن بىلايشا تولعانادى. «جاقسىنى جالماۋىزدار (!) جالماپ جاتتى، (بۇرىن سوڭدى ءبىز ەستىمەگەن تەڭەۋ)
جاقسىلاپ ايالايىق ارمان-باقتى. (قايداعى ارماندى ايتىپ تۇر)
سىلەكەيدى اعىزعان تەك اۋىزدان (سىلەكەي باسقا قاي جەردەن اعادى)
ءسوز قايدا شەكەر مەنەن بالدان ءتاتتى».

سوڭعى جولعا باستاپقى جولداردىڭ قابىسپاي تۇرعانى ءوز الدىنا، شەكەر مەن بالدىڭ سينونيمدەرى ءبىر بولعاندىقتان سوڭعى «شەشۋشى» سويلەمدەردىڭ اراسىنا «لاي» سالىنباعان.

كۇن تۇگىل، قارا تۇندە قالعىتپاعان (اپىراي نە دەپ كەتتى دەپ شوشىنا باستاعانىمىزدا),
كىسىنى جاراتقان-اۋ نار عىپ دالام (دەپ جولعا سالعانداي بولدى)
ساقتالعان ساندىعىندا سان بابانىڭ
ءسوز قايدا سارى التىننان ارتىق ماعان. سوڭعى ەكى جول ءۇشىن الدىڭعى ەكى جولدى «ەڭىرەتىپ» اكەلىپ قاتارعا قوسقانى كوزگە ۇرىپ تۇر.

ەندى «ءومىر دەگەن» ولەڭگە نازار اۋدارىڭىزدار. مۇقاعالي اقىن «ءومىر دەگەن بۇيىم ەمەس قولداعى، ءومىر دەگەن ۇلى بەكەت جولداعى» دەپ جىرلاعان «ومىرگە» اقىن اعامىز باسقا "قىرىنان" كەلەدى.

«جانار وتى جۇگىرمەيتىن جوق الاپ»، (بۇر ەشكىم جازباعان تىڭ تەڭەۋدىڭ ءتۇرى)
جاتادى عوي جول بويىندا جوتا قاپ.(جول جيەگىندە نە جاتپايدى اعاسى-اۋ)
ءومىر دەگەن تاس جول ەمەس توسەلگەن، (بۇل ەندى زاماناۋي تەڭەۋ)
ءوزىڭدى شارشاتار كەدىر، بۇدىر، شوقالاق".

پوەزياعا ءتان قانداي جىلىلىقتى بايقادىڭىز. جول سەكىلدى ولەڭدە سوعىپ تاستاعان بولار، ءسال شىداڭىز؟ ماشينانىڭ ىشىندە كەلە جاتقاندا تۋعاندىقتان "شىنايى" شىقسىن دەپ قولىنا قالامسابىن الىپ جازا سالعان شىعار دەپ كوز جۇما قارايىن دەسەڭ، ناعىز «قىزىعى» ارتىندا ەكەن.

«اينالا قۇبىلسا ادام نەگە قالعىدى، (!)
الاقانعا ءزارۋ، ءسىرا، ءار گۇلى.(!)»
ءومىر دەگەن وزەن ەمەس تاپ-تازا
ءورىپ جۇرەدى باقا، شاياننىڭ بارلىعى. (ال كەرەك بولسا).
كول جيەگىندە كوكتە، جايقال قۇراعى،(؟!)
كوكىرەكتەردەن كوتەرىلە بەرگەي ۇرانى(!؟)
ءومىر دەگەن تامىلجىعان سۇلۋ تاڭ ەمەس(؟!)
بار عوي ونىڭ بۇلتى، ءتۇنى، تۇمانى.(؟)

سىر شەرتۋگە ءبارى، ءبارى حاقىلى، ء(اپ-بارەكەلدى!!)
ءسىرا، بولعام جوق بۇل دۇنيە جات ۇلى.(نە دەپ كەتتى اقىن)
ءومىر دەگەن جاسىل ءتۇستى ءشوپ ەمەس، (!) (اپىراي سولاي ما ەدى)
باتەڭكە استىندا بالشىق، قۇمى، تاقىرى.(!؟). (قاپ ءبۇلدىردى-اۋ)

مىنە جيىرماسىنشى عاسىردا توپقا ءتۇسىپ، ارقالى اقىنداردان باتا الىپ، شاشاسىنا شاڭ جۇقتىرماي، جيىرماسىنشى عاسىردىڭ ەسىگىن تەۋىپ كىرگەن «قۇلاگەردىڭ» ەكپىنى.

ءۇشىنشى ولەڭىنىڭ «ەسىمى» جامان ەمەس. «ادامدى ادام تۇسىنبەسە». ادام تاعدىر تۋرالى جازباعان اقىن بار ما، ءتايىرى. الەم ادەبيەتىنىڭ كلاسسيكتەرى دە ادام ءومىرىنىڭ قىرى مەن سىرىن اشامىز دەپ عازيز عۇمىرلارىن ارنادى. بىراق ولار جىرلادى ەكەن دەپ بۇل تاقىرىپ تاۋسىلىپ، سارقىلىپ قالدى دەۋگە بولا ما؟ ءار اقىن وزىنشە جىرلادى. بىرەۋ ەلىرىپ جىرلادى، بىرەۋ ەگىلىپ جىرلادى. ءالى كۇنگە جىرلانىپ كەلدى. قازاقتىڭ ادۋىندى اقىندارىنىڭدا بۇل سۇرلەۋدە ىزدەرى جاتىر. ارينە تاپتالىپ جاتقان تايعاق جولدان ءوز سوقپاعىڭدى تابۋ ءۇشىن بويدى «بۋاتىن» شابىت قانا ەمەس، ەڭبەكقورلىقپەن، ىزدەنىستىڭ، تالعامپازدىقتىڭ، اللانىڭ بەرگەن ءبىر ءتۇيىر باعى تالانتتىڭ اقىنعا قول ۇشىن سوزاتىن كەزىدە وسى تۇس.

ال ناعاشىباي مۇقاتوۆ اعامىز ادام جايلى قالاي تەبىرەنەدى دەسەڭىزشى.
«جاقسىلاردى قاي جويقىن كۇش جانشا الار،(!؟)
جاراستىعىنا جالت بۇرىلىپ تامسانار (؟!)
ۇلتىنا قاراپ قاق بولىنەتىندەر قاۋىپتى (!) (نە ايتقىسى كەلىپ تۇر ەكەن اقىننىڭ)
ۇياتسىز، ارسىز، كورگەنسىز دە ءدال سولار» (!)

ايىپقا بۇيىرماڭىزدار اقىننىڭ نە ايتقىسى كەلگەندىگىن تۇسىنە الماعاندىقتان، «ورەم» جەتپەگەندىكتەن بۇل شۋماققا تالداۋ جاساماي جەلدىرتىپ وتە شىقپاقپىن. كەلەسى شۋماق بىلاي باستالادى.

"شىنىمدى ايتسام وڭ قولىما نان ۇستاپ، (نان ۇستاپ ايتقاسىن سەنەمىز عوي، بىراق قانداي شىندىقتى ايتپاق اقىن؟)

شىن باپتاعان بالاپانىڭ ءارى ۇشپاق. (بالاپاننىڭ ارىرەك ۇشاتىنىنا انت-سۋ ءىشىپ كەرەگى نە ؟)

اياق-تاباعى ارالاسقان اعايىن (!) (جوعارىداعى شىندىق پەن بالاپان قايدا قالدى، اعايىنى نەسى)
اياق استىنان امانداسپايدى الىستاپ. (!) (تۇك تۇسىنسەك بۇيىرماسىن.)

وسىمەن قويا قويسا جاقسى بولاتىن ەدى، شابىتتانعان اقىن بوي بەرە مە، ويىن كىلت بۇرىپ «عالامات» تەڭەۋ ايتادى. ادام بالاسى جارالعالى ەشكىمنىڭ قولىنا تۇسپەگەن سۋرەت، كوركەم كەستە.
«اقىلدىڭ بويى جۋساننان دا الاسا-اق، (سىزدەردى بىلمەيمىن بۇل تەڭەۋدى ءوزىم العاش رەت ەستىپ تاڭ قالىپ سىلەكەيىم اقىن ايتقانداي اۋزىمنان شۇبىرىپ وتىر)
اق جۇرەككە جۇرگەندەي مە جارا ساپ» (مۇنىسى ەندى جارامادى، ءاپ-ادەمى ءان ەدى پۇشىق شىركىن قور ەتتى-اۋدىڭ كەبى كەلدى.)
كەلىسۋ ەمەس، كەرىسۋى كوپ ومىردە،(!)
جۇگەرەدى ادام پىشاق، مىلتىق الا ساپ.(!؟) (اقىننىڭ بۇل جەردەگى "كەمشىلىگى" پىشاق، مىلتىق الىپ جۇگەرەتىندەردىڭ اتىن ايتپاي جاسىرىپ قالعاندىعى. ايتپەسە قازاقشا ءتىل ۇيرەنىپ جۇرگەندەرگە جاتتاتقىزىپ-اق قوياتىن شۋماقتار.)

جوعارىدا توپتاماسىنا «قازاعىما قازىلعان قابىر - كۇنشىلدىك» دەپ نەگە ات قويدى دەسەك، «كۇنشىلدىك» دەگەن ولەڭىندەگى «ءساتتى» جولداردىڭ قۇرمەتىنە تاڭدالىپ الىنعان بولىپ شىقتى. بىرگە وقيىق.
«كورسەتتى كورگەنسىز جاعىپ ماي شامداردى،(!)
تارلاندار تاعى سوزدەن تايسالمادى. (!)
كۇنشىلدىك كوكتەن قۇلاتىپ كوسەمدەردى (قالىقتاپ ۇشىپ جۇرگەندە دەمەگەنىنە شۇكىر)
كۇنشىلدىك جەرلەگەن عوي جايساڭداردى". (كەلەسى شۋماعى قۇلا تۇزگە لاعىپ كەتەدى)
كىمگە كەرەك قاراپ تۇرىپ قارالاۋ،(؟!)
كىمگە كەرەك جۇرەكتى ءجيى جارالاۋ؟!(؟!)
كۇنشىلدىكتىڭ الەم-تاپىرىق ءيىسى (!؟)
كۇندە كىرەر اجەتحانادان جامان-اۋ!

ءدال بۇلاي «جەرىنە جەتكىزىپ» ايتۋ ەكىنىڭ ءبىرىنىڭ قولىنان كەلمەس. دەگەنمەن ۇلى ابايدىڭ «بوتەن سوزبەن بىلعانسا ءسوز اراسى، ول - اقىننىڭ ءبىلىمسىز بيشاراسى" دەگەن عيبراتتى ءسوزى كوكەيىمنەن كەتپەي تۇرىپ الدى وسى جولداردى وقىعاندا.

بالكىم ادامنىڭ ويى قاساڭدانىپ بارا جاتقاندا، قوعام اقشانى دارىپتەپ، ۇلت رۋحانياتى قۇلدىراپ، مايدا-شۇيدە اسىل جىرعا ارقاۋ بولعان زاماندا، ادام بالاسى ويلاۋدان «قاجي» باستاعاندا استارلاپ، كوركەم تەڭەۋ ىزدەپ وي الەمىن كەزىپ «شارشاعانشا»، لاق ەتكىزىپ «توگىپ» ايتۋ كەرەك تە شىعار. كۇلبىلتەلەمەي ناعاشىباي مۇقاتوۆ اعامىز سەكىلدى كوزگە شۇقىپ ايتساق، بىرەۋ بولماسا بىرەۋ وقىپ «كۇنشىلدىك تۋرالى اقىن جاقسى ايتىپتى» دەپ بۇل سوزگە ءان جازار. ول ءان جالپى جۇرتقا جايىلىپ حيت بولار. سەبەبى بۇل كىسى ورىسى كوپ ورتادا تانىمال جان. ءتىلىنىڭ «ازداپ» شورقاقتىعى، تەڭەۋىندەگى «ۇرداجىق» ويلارى ولەڭىندە ءجيى كەزدەسەتىن ءۇستىرت شۋماقتارى، رەسمي تىلمەن قارىم-قاتىناستا ءجيى بولعاندىقتان شۇبارلانىپ كەتىپ،  جايىلىپ، ەركىن جازۋىنا كەدەرگى كەلتىرىپ جاتۋى دا مۇمكىن ەكەندىگىن «ەسكەرگەن» دۇرىس. ايتپەسە اتىنا قانىق ازاماتتار «وي، ول ۇلكەن اقىن» دەپ باستارىن شايقاپ سويلەگەندە سەنىپ-اق قالاسىڭ. ال جوعارىداعى جىرلاردى شابىتى جوق كەزدە جازعان شىعار دەۋگە تاعى كەلمەيدى. شابىتى جوق كەزدە ولەڭمەن «وينايتىندار» كەڭەستىڭ تىلىمەن ايتقاندا «حالتۋرشيكتەر». ولاردىڭ زامانى وتكەلى قاشان. وزدەرىمەن بىرگە ولەڭى دە جوعالدى بەيباقتاردىڭ. اتتارى دا اتالمايدى. ءراسۋا بولعان قاعازعا جانىڭ اشيدى، اتتەڭ. تۇسىنگەنگە وسىنىڭ ءوزى ساباق ەمەس پە؟

قاتە ءتۇسىنىپ قالىپ جۇرمەڭىزدەر اعامىزدىڭ «اقىندىعىن» تارتىپ العالى وتىرعان جوقپىز. ءدامىن «تاتىپ» قالعان كيەلى ونەردەن شەتتەتۋگە شامامىز دا جەتپەس. بىزدىكى تەك قانا «سۋدىڭ دا سۇراۋى بولاتىنى» سەكىلدى، جىردىڭ دا كيەسى بارىن ەسىنە سالۋ. جازعىش دەگەن جامان اتتان اباي بولسىن دەگەن ىزگى تىلەك. اۋزىنا كەلگەن ءسوزدى توپەلەپ جازا بەرۋدەن پايدا جوعىن، "كوڭىلدەگى كورىكتى ويدىڭدا اۋىزعا تۇسكەندە ادىرا قالا بەرەتىنىن» (مۇقاعالي), اقىنعا (ەگەر سول دەڭگەيدە بولسا) ەسكەرتۋ. كەلەشەكتە اق قاعازعا يتەلگىدەي شۇيلىككەندە «ەكى شوقىپ ءبىر قاراپ»، وقىرمان دەگەن سىنشى جۇرتتان "يمەنىپ" وتىرۋىن تالاپ ەتۋ. تاعى ءبىر ءوتىنىشىمىز - سوزىمىزدەن قورىتىندى شىعارىپ جاتسا پوەزيا ايدىنىنا كەز كەلگەن ۋاقىتتا شومىلا بەرۋدى دوعارسا. ءتىپتى، مۇلدە ات باسىن بۇرماي كەتسە تاماشا بولار ەدى. ايتپەسە پوەزيانىڭ شالقارىنا جۋىنىپ جۇرگەن جاستارعا تامشىلاعان شۋماقتارى «جۇعىستى» بولىپ اسىل مەن جاسىقتى اجىراتۋدان قالاتىن ءتۇرىمىز بار.

www.masa.kz ينتەرنەت گازەتى